Search America's historic newspaper pages from 1756-1963 or use the U.S. Newspaper Directory to find information about American newspapers published between 1690-present. Chronicling America is sponsored jointly by the National Endowment for the Humanities external link and the Library of Congress. Learn more
Image provided by: Minnesota Historical Society; Saint Paul, MN
Newspaper Page Text
IV. árg. «r Helztu Viðburðir Smábardagar voru daglega háðir hér og hvar milli einstakra herdeilda í flylkingum Japana og Rússa, allan síðari O rust an hlut febrúarm. og sú viðureign Við vaxandi dag frá degi. Það Mukdei\ orIví °ríltt að segjn hvenær orustan hAfst fyrir alvöru,en víst er pað að 27. feb. hafði fylkingunum alger lega lent saman. Ekki or heldur hægt að segja rneð vissu tulu hermanna. Eftir bk legustu áætlun Þjóðveija hafði Kuropatkin um 334 pús. manna urn nýár, og síðan hefir ekki við her bans bæzt sve teljandi sé. En am her Japana undir forustu Oyama vita menn iniklu minna. Líklegt Jykir að her hanshafi verið freklega li&lf mil jón eða alt að pví helm ing meiri en Rússa, að minsta kosti eftir pað er Nogi kom til liðs við hann' með allan her sinn frá Port Arthur. Kuroki stfrði hægra fylkingararmi Japana eins og áður við Liao Yang, en Oku hinum vinstra og Nodzu mið fylkingunni. En yfirstjórn alls hersins liafði Óyama sjálfur, og Jó fylkingar bans væru fullar hundrað mílur enda milli, ]á, vissi hann })(',-fi svipstðndu hvað gerðist á, hverjum stað pví telefón-præðir lágu alls staðar milli her búða bans. í byrjun orustunnar gerði Kuroki hvert áhlaupið á, fætur öðru á vinstra fylkingararm Rússa og jafnframt lagði Nodzu að miðfylk ingum peirra. Kuropatkin tók hreystilega a móti, og til pessaðláta Japana enganbilbug A sér finna tók hann nokkra herflokka fir hægra fylkingararmi til hjálpar hinum vinstra, pv| hann hefir líklega enga hugmynd um pað baft að Japanar mundu einnig ráðast áhægr.i fylkingararm sinn. En þegar minst varði réðust Japanar par á Rfíssa með ofurefli liðs, pví par var Oku og með hcnum Nogi með allan sinn her. Par gfttu pví Rússar ekkert viðníím veitt og liægri fylkingararmur peirra hörfaði undan, norðurog austur að járnbraut inni við pað snerist svo fylkingaröð Rússa að hi'in vissi nú í suður og norður í stað pess er hfín fvður var austur og vestur. Þá var engin vörn lengur gegn Japönum í norður átt, og pá má nærri geta að Japanar voru ekki seinir á sér. að reyna að komast norður fyrir Rússann, og psí lagði allur her Ríissa á flótta, en barðist pó stiiðugt við Japana og ^riðlaðist hvergi. Allur herbúnaður og vistir var flutt frá herstöðvunum við Mukden, og Kuropatkin vildi níi komapví ogöllum hern- VÍNb&ND MINNEOTA, MINN., MARZ 1905. urn undan norður í Tie Ling (Tie skarð) um 40 mílur norður frá Mudden, pví þar var gott vígi, og helzt líkur til að Rússar gætu varist ef peir kæmust pangað fyr en Japanar. En Japanar vildu einnig verða fyrri til að kom ast í skarðiðog fóru samhj|j^Rússum aðaust an og vestan, en miðfylki^^ieirra var áhæl um Rússa að sunnan. Rússar voru pví um kringdir öllum megin nema að norðan. tó var enn útlit fyrir að Kuropatkin myndi koma her sínum undan heilu og höldnu, eins og fyr er liann slapp frá Liao-Yang til Mukden. En pað tókst ekki í petta sinn. Japanar börðust hvíldarlaust við Rússa, sóttu að peim si báðar hliðar og reyndu að rjúfa fylkingar peirra,og pað tókst þeira 8. marz, píi fundu þeir Oku og Nogi einn stað, þar sem Rússar voru veik ir fyrir og par gerðu peir áhlaup og ruddust gegn um fylkingar Rössi. Dimmviðri var mikiO þegar Japanar gerðu áhlaupið, og Rúss ar urðu eiriskis varir fyr en her þeirra var klofínn í tvent, og suðurfylkingarnar alger lega umkringdar af Japönum. Þíi brast al gerlega flótti í lið peirra. Fylkingarnar riðl uðust og engin veruleg vörn var veitt. Menn féllu unnvörpum, en [eir, sem undan komust, fóru sína leiðina hver í sm&hópum norður með járnbrautinni, og loks komust pær leifar, er eftir voru af her Rússa norður í Tie skarð 13. marz, ilia til reika. Var þá talið að fallnir væru og handteknir um 140 pús. af Rússum. En liversu marga metin Oyama hefir mist veit enginn með vissu, en haldið er að ekki haíi fallið íleiri en 40,000 Japanar. Orusta pessi hafði pá staðið yfir hátt íí priðju viku, og er bin hrikalegasta, er sögur fara af. Ekki giitu Rússar haldist virí í Tie skarði. Japanar höfðu komist norður fjöllin fyrir vestan pá, og pví var viðbúið að peir mundu nti járnbrautinni fyrir norc!an skarðið, og kvía svo Rússa par inni. Ró^sar héldu pví tafar laust áfram norður á leið, og eru nú að flytja sig alia leið til Harbin pví hvergi eiga peir neitt vígi til að verjast Japönuni fyr en þang að kemur. Eftir orustu peésa sagði Kuropatkin af sér heratjórn og pá voru Linevitch berforingja fengin í hendur öll æðstn yíirriið yfir her Rússa í Manchuria. En af pví Kuropatkin var vinsæll mjög í hernum tók hann innan skams aftur við herstjórn, pó undiryfirríiðum Linevitcfc. Linevitch er nú ÖG ára gamall, en hefir altaf í herpjónustu verið síðan hann varum tvítugt. Hann er marg-reyndur að dugnaði, pví hann hefir tekið pátt í flestum stríðum Rússa síðastliðinn mannsaldur enda v pykir nú sem hann puríi á allri sinni her mensku að halda ef hann vill bjargapví, sem eftir er af her Rússa* Sagt or a? í hernuin hafi verið 208,000 manns er hann tók við stjórninni, en fallbyssur voru flestar teknar eða ónyttar og stórskotaliðið næstum gjör eytt, forðabúr flest brend eða komin í hendur Japana, ég vistir mjög til purða gengnar, en allur herinn a flótta og Japanará hselum bans. Það. pykir pví ólíklegt að Linevitch geti nokkurt viðnám veitt í Harbin, pó hann kom ist pangað stórslysalaust með lið petta, en viðbúið aft hann haldi paðan tafarlaust áfram lengra vestur í Síberiu, ef til vill alia leið til Baikal-vatnsins. A eynni Santo Domingo (eða Haytij^ hafa lengi verið tvö lyðveldi, hvort öðru óháð og livert öðru verra. Santo Domingo Eyjarskeggjar eru °É flestir blökkumena Sambandsþingið kynblendingarr latir, hirðulausir og ómentaðir. Oil stjórn hefir þvf jafnan geng ið par a tréfotum og pjóðin hefir ekkert hugsað um atvinnuvegi sina. Alt erparkomið í svo sökvandi skuldir að* talið er að útlend verzl unarfélög eigi eyna með öllum afurðum og enda eyjarskeggja sjálfa með húð og hári. En peir liggja altaf í illdeilum sín á milli og uppreistir gegn stjórninni reka par hver aðra. Loks sneri stjórnin í Santo Domingo sér til Bandaríkjanna og bað þau ásjárer sjálf gat við ekkert ráðið. Roosevelt forseti kvaddi pví öldungadeild sambandspingsins til aukasetu 0. p. in. til pess að gera samn— inga við Ifðveldi þetta, í pví augnamiði að vernda pað fyrir ásælni útlendra pjóða og pvi ur skuldaklipunni. Var par tek— ið fram að 13andankjastjorn skyldi ransáka. allar skuldakröfur gegn 1/ðveldi pessu, skera i'ir pví hverjar væru réttmætar og sjá um að fær yrðu borgaðar, en dæma allar ranglátar skuldakröfur ógildár. En til pess að borga. skuldir og stjórnarkostnað lyðveldisins skylda Bandaríkin hafa umsjón með allri tollheimtu par í laridi, og gæta pessað tekjum stjórnar innar yrði varið í parfir pióðarinnar. Old ungadeildin ræddi mál petta hokkra daga^ en pá Var auðsætt að ekki myndi sampykt fást ef gengið væri til atkvæða. Roosevelt kaus píi lieldur að láta samninga pessa bfða næsta Iings en fella hér með atkvæða greiðslu, og Oldungadeildin sagði pví þingi slitið 18. p. m. ow bar málið aldrei til at» kvæða. •A' & Nr. 1. Iiúil