Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913, October 25, 1900, Image 1

Search America's historic newspaper pages from 1770-1963 or use the U.S. Newspaper Directory to find information about American newspapers published between 1690-present. Chronicling America is sponsored jointly by the National Endowment for the Humanities external link and the Library of Congress. Learn more

{
                  title: 'Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913, October 25, 1900, Image 1',
                  download_links: [
                  {
                   link: 'https://www.loc.gov/rss/ndnp/ndnp.xml',
                   label: 'application/rss+xml',
                   meta: 'News about Chronicling America - RSS Feed',
                  },
                  
{
    link: '/lccn/2017218620/1900-10-25/ed-1/seq-1.jp2',
    label: 'image/jp2',
    meta: '',
},
{
    link: '/lccn/2017218620/1900-10-25/ed-1/seq-1.pdf',
    label: 'application/pdf',
    meta: '',
},
{
    link: '/lccn/2017218620/1900-10-25/ed-1/seq-1/ocr.xml',
    label: 'application/xml',
    meta: '',
},
{
    link: '/lccn/2017218620/1900-10-25/ed-1/seq-1/ocr.txt',
    label: 'text/plain',
    meta: '',
},

                  ]
                }

Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume], October 25, 1900, Image 1
About Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913

Image provided by: University of Illinois at Urbana-Champaign Library, Urbana, IL

Image: of 4. Page

All Pages

Issues

All Issues Text | PDF | JP2 (6.0 MB)

Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.), 25 Oct. 1900. Chronicling America: Historic American Newspapers. Lib. of Congress. <https://chroniclingamerica.loc.gov/lccn/2017218620/1900-10-25/ed-1/seq-1/>

Newspaper Page Text

„iGBDiT ORGRNZ.H.P.
WYCHUDZI w KAŻDY i ZWAKTKK
HMtteOH /. N l‘ BMtellll
» ilorou wb-ajan u.u. łosi 1 W. Uivi
•lot> Pt. Ctuc&go, lu.
ltp<\ « iHit in.
i < '■/. koi«;»p*>' *iu yr *,o Z*
lltilui łUt .kuly i ir- Ia< . w a i•
*“ T M. HET.iNYKI.
IW-104 W. Dnlilot at.. Chicago. III*
1'tirtuy htpkour, pocilont ■ |ito
nleo/e przepytać balety iniilailrewB
V MAJEWSKI.
102 KM W. Dietalon »t.. Chicago. I1l«.
KorepticnUetieee dot\< /ące liodttcjri
aZyody' przepytać n;<f•**v |xxl ult
S BARSZCZEWSKI,
lttt irn W. Drnrlin n„ Chicago. III*.
Wiuwlkir ra* llaty w »jir»wa'ti a<ln |.
łulmyjuicb „Znoiły", uy: <»d 1 to
l> t rukairkrh i.atary aucN»a uo
aekielaZ/a ..Zgody":
J. OLBINSKI.
1/2-1'M W. lnMMon et. Cblnto, |]|«.
ORGAN ZWIĄZKU NARODOWEGO POLSKIEGO W STANACH ZJEDNOCZONYCH PÓŁNOCNEJ AMERYKI
THE WtEKLY “ZGflDH”
APFEARINO £VKKT THURSDAT
li thi ofl.cial or^an of th#
PoZiah National AUiaaca. U. S. N. A.
S. BARSZCZEWSKI. Eduor,
OSse: 102 • 101 Woat Dirlłioa 8tra#t
CHICAGO, ILLINOIS
Ali bulieea cotuin'inlratloaa »Lall
be wlitriłHHl:
The ?cli»h Weekljr ..Zgoda”.
1 101 W. Di.Uios at., Cblcłto, IID
Ali rommanlnibni to the Poliab
N*t'l Allum • pliall >e nddretaed:
T. M HEŁINSKI, Oen'l Secretary,
Ittł-IOł W. Ulv1«iou »t.. Chicago, Ilia.
Chicago, 111., Czwartek dnia
25-go Października 1900 roku.
^0. 4.;}. (No. 7 Wydania illa niewiast).
Kok 1!)
Zdrowie.
Ustrój nasz jest ideałem
pod względem mechanicznego
urządzenia, każdy bowiem
najdrobniejszy narząd, każda
tkanka dokonywa czynności,
potrzebnych nie tylko dla ist
nienia, ale i dla utrzymania
porządku w całym ustroju.
Posiadamy mięśnie, kości,
mózg, gruczoły i każde z nich
ma inne przeznaczenie, inne
sprawy załatwia, ale harmo
nijna ich czynność wytwarza
zdrowe ciało i zdrowego du
cha.
Człowiek jedząc, pijąc i od
dychając nabiera sił, potrzeb
nych do wykonywania tych
obowiązków, jakie przypada
ją na dolę każdego. Tu należą
ńietylko prace dla zarobienia
na życie, uh* i wszelkie ruchy,
dokonywane dla osiągnięcia
pewnego celu, a zatem chód,
podnoszenie ciężarów, żucie,
połykanie i t. d. Wszystkie te
rodzaje pracy można obliczyć
i wyrazić w sposób używany
w mechanice, w kilkogramo
metrach. to jest w jednostce,
potrzebnej do podniesienia
jednego kilograma na wyso
kość jednego metra.
Każda praca pociąga za so
bą utratę pewnej ilości ciepła.
I tak: tracimy ciepło wsku
tek oddychania i pocenia się
ciała, na ogrzanie pokarmów
przyjętych i włożonej bieliz
ny i odzieży. Na podstawie
ścisłego obrachunku znale
ziono, że człowiek ważący
7f> kilogramów, *) wytwarza
dziennie do miljona kilogra
mów siły, to jest tyle, ile po
trzeba aby podnieść 20 tysię
cy centnarów na wysokość
jednego metra.
len ogromny zapas siły,
czerpie człowiek z przyjmo
wanych pokarmów i z tlenu
wdychanego powietrza. Bar
dzo staranne i ścisłe obracho
wania wykazały, że bardzo
niewielka dzienna ilość po
karmów pozwala człowiekowi
rozwinąć taką siłę, a miano
wicie: 120 gramów białka,
które wchodzi w skład mię
sa, jaj, mleka, zboża i roślin
strączkowych, 50 yr tłuszczu
i 500 yr. wodanów węgla, to
jest skrobi i cukru, nareszcie
2500 yr. wody i 58 yr. soli.
Inne rzeczy, które spożywa
my w pokarmach, są tylko
balastem, lub służą dla przy
prawy, wzbudzającej apetyt.
Tlenu ustrój człowieka po
trzebuje 750 yr. dziennie.
Białko więc, tłuszcze, kroch
mal, cukier i tlen są ciałami
pożywnemi i wytwarzają w or
ganizmie siłę.
Gdy człowiek jest młody,
ilość przyjmowanych pokar
mów, a zwłaszcza najważniej
szego białka, jest nieco w ęk*
sza nad potrze Iwę kosztem bo
wiem tej nadwyżki rośnie or
ganizm, rozwijają się i tworzą
nowe błonki w ustroju. W sta
rości następuje proces zupeł
nie odwrotny: ustrój przyswa
*) Kilogram równa *i«; 2funton 1 3 un
cjo” ' -"tmpoauda llZJU gramów.
ja sobie mniej pokarmów, ani
żeli potrzeba dla rozwoju siły,
wskutek czego słabnie i traci
wagę.
Wszystkie przyjęte pokar
my ulegają pewnym przemia
nom pod działaniem rozmai
tych płynów, które każdy iy
wy ustrój wydziela. Wszyst
kie pokarmy mączne, wsku
tek działania śliny, zmieniają
się na cukier gronowy, biał
kowe i'loty, pod wpływem
soku żołądkowego, zmieniają
się na tak zwane peptony, a
tłuszczo oblane sokiem trzust
kowym i żółcią, zmieniają się
na mydło. Przemiany te na
stępują wskutek działania
pewnych składników, zawar
tych w tycli sokach i prze
zwanych fermentami. Każdy
przyjęty pokarm musi być
przekształcony przez nasz u
strój, bo ten żadnego gotowe
go produktu, nawet białka jaj,
nie przyjmuje. Krew roznosi
pokarm po całem ciele i każ
demu narządowi oddaje to,
czego ten potrzebuje, dla speł
nieniu swych obowiązków
względem całego ustroju,
przyczem ilość krwi przepły
wającej zawsze jest większą
tam, gdzie jakiś organ zaczy
na być czynnym, czy to jest
organ ruchu, czo organ myśle
nia.
Nadto, każdy narząd dłu
żej czynny, rozwija się i wzras
ta, czy to jest mięsień, czy
gruczoł, czy przewód pokar
mowy. Dlatego też ci, co się
żywią wyłącznie pokarmami
roślinnemi. mniej pożywnemi
i potrzebujące mi większej pra
cy do strawienia, mają jelita
dłuższe, a wielcy myśliciele
mają mózg większy.
Jak powiedzieliśmy, dzien
na ilosś<5 białka potrzebnego,
jest l.*»0 >jr. Aby wydobyć tę
ilość białka, potrzeba, aby
człowiek zjadł 000 <yr. mięsa,
w którem białko stanowi
główny część składową, albo
700 gr jaj, albo 120 yr. clile
ba, albo nareszcie 20/ć'o. ziem
niaków, to jest taką ilość,
której człowiek spożyć nie
jest w stanie. J)latego też po
karmy przez nas spożywane,
są zwykle mieszane, aby wy
dobyć z najmniejszej ilości
tyle, ile potrzeba dla organiz
mu. Zauważyć przytem mu
simy, że człowiek posiada
wysoką zdolność przystoso
wania się do warunków ze
wnętrzny cdi i może utrzymać
się na równowadze, spożywa
jąc pokarmy różne, tak codo
jakości, jak i eo do ilości.
Tylko dorośli ludzie mogą
znieść wyłącznie roślinne po
żywienie, cdioć przewód po
karmowy musi pracować b* z
odpoczynku dzień cały, ale
dia dzieci jest to zabójcze i ta
właśnie okoliczność tłomac/y
olbrzymia śmiertelność dzieci
wśród ubogiej ludności.
Pomówmy teraz jeszcze o
jednym pokarmie, bez które
go niema produkcji siły, a
mianowicie o tlenie,’ który
1 czerpiemy z powietrza,
i Z każdym oddechem czło
wiek.wciąga do płuc pół litra*)
powietrza, a zatem w ciągli
doby przechodzi przez płuca
10.800 litrów powietrza w któ
rych znajduje się 581 litrów
tlenu (750 yr. ) Tlen jest po
trzebnym, nietylko dla pro
dukcji siły, ale i dla życia
wszystkich tkanek naszego
ciuła. Dlatego też zepsute po
wietrze rujnuje zdrowie, tak
samo jak zepsute pokarmy.
W pływ czystego powietrza
możemy widzieć, porównywa
jac zdrową cerę mieszkańców
wiejskich z cerą mieszkańców
miast, którzy warunkami ży
cia zmuszeni pędzić większą
część dnia w biurach, maga
zynach i sklepach, pozbawio
1 nycli czystego powietrza, cier
pią n.i niedukrewnośó, błędni
cę, złe trawienie i tp.
Powietrze psuje się przede
wszystkiem kwasem węglo
wym, którego wydychamy
dziennie 581 litrów (700 yr.)
Dlatego też powietrze wydy
chane jest kwaśne i do ponow
nego wdychania nieprzydatne.
Oprócz oddechu, psują po
wietrze gazy, wywiązujące się
przy każilem paleniu węgli,
przy oświetlaniu mieszkań,
przy gniciu resztek roślinnych
i . zwierzęcych, dlatego też
wszyscy lekarze powstają
przeciwko kupom gnijących
śmieci w dziedzińcach i róż
nych kątach, bo zanieczysz
czone powstającymi przy gni
ciu gazami powietrze, wciska
się do mieszkań i o-łabia u
strój, zmniejsza żywotność i
odporność na szkodliwe wpły
wy, na które się tak często
narażamy.
Dlatego te/ należy zwrócić
uwagę na urządzenie wszel
kich lokali publicznych, te
atrów, sal balowych, a prze
de wszy st kiom szkół, w któ
rych młodzież przepędza tyle
godzin z rzędu i dla których
potrzeba obszernych koryta
rzy i sal reakrcacyjnych.gdzie
i by uczniowie mogli spędzać
czas. pomiędzy godzinami wy
kładowemi.
Jeżeli człowiek spożywa
więcej, aniżeli tego wymaga
dzienny wydatek siły, to część
tego zbytniego pożywienia
wzmacnia różne tkanki i krew
wzbogaca, reszta zaś, w posta
ci tłuszczu odkłada się pod
skórą i w różnych narządach
w o w nętrzn y ch. Trzeci w nie,
jeżeli człowiek cierpi głód, to
na pracę mechaniczną, na pro
dukcje ciepła robi wydatek z
własnego ciała.
Wszystko, co powiedzieliś
my, prowadzi jeszcze do jed
nej uwagi, że im więcej chce
my pracować, tem więcej jeść
musimy. W zimie, kiedy czło
wiek wskutek nizkioj tempe
ratury. przy jednostajnej pra
cy, traci więcej ciepła, aniżeli
w lecic, ilość pokarmu spoży
tego musi być większa, ze
względu jednak, że tu najwio
cej chodzi o produkcją ciepła,
pożywienie powinno się skła
dać przeważnio z tłuszczu i
pokarmów mącznych, które
* *) Litr równa »l<; kwarcie.
s;j gtówuem źródłem produk
cji ciepła. Dlatego też miesz
kańcy północy zjadają wielką
ilo.4i< tłuszczu, bez żadnej szko
dy dla zdrowia.
Rolnik Szl([zHi.
WIKISZKA NA PUSTKOWIU.
Słoi wierzba płacząca
Nad cifuniftii jeziorem.
Drży w promieniach miesiąca,
Kiedy wietrzyk ją trąca
Wieczorem.
W koło piaski wilgotne,
Rdzawe mchy i zioła.
Wody mętne i błotne,
1 pustkowie samotne
Dokoła.
Gdy na niebie zapada
Noc martwa, noc cicha,
W i orz ba stoi tak blada
Jak strwożona Dryada
1 wzdycha.
Patrzy smutna na sine
Niebiosa z ołowiu,
Na wód czarną kotlinę
1 piaszczystą równinę
W pustkowiu.
Chociaż cisza panuje
Grobowa i głucha.
Coś ą zirrozu przejmuje,
Bo się w niebo wpatruje
1 słucha.
Gdy zegary gwiaździste
Już póinoc naznaczą,
Lt cą duchy nieczyste
Przez obszary piaszczysto
I płaczą.
Przybywają z noclegu
Wy bladło, skrwawione,
] siadają w szeregu
Pod tą wierzbą na brzegu,
Zmęczone.
Wspoimiieniam i ścigają
Stracony sen życia.
Nad przeszłością wzdychają
1 zbutwiałe wstrząsają
Okrycia.
Wspominają swą siłę
1 piękność młodzieńczą,
Upojenia tak miłe —
I klną swoją mogiłę
1 jęczą.
Klną poczęcia godzinę
1 matki swej łono,
Swoich ojców, rodzinę,
J słoneczną krainę
Straconą.
I złorzeczą ludzkości
1 żywym na ziemi.
Ich nadziejom, miłości...
1 wzywają nicości
Nad niemi.
Księżyc twarz swą ukrywa
Zn obłok, za ciemny,
Nagle wicher się zrywa
A z nim władzca przybywa
Podziemny.
I gromadzi swe stri/.o
1 hufce śmiertelne,
I po ziemi obszarze
Spełniać dzieło im każe
Piekielne.
Każe w slrony rodzinne
Powracać i czuwać,
Wkraść sio w strzechy gościnne,
Nocą serca niewinne
Zatruwać.
Tłumić lepszo natchnienia,
hiać nędzę i ciemność
I bezmyślność zwątpienia,
Co czyn kazały zamienia,
W nikczemtiość;
By w narodzie co słynął
Rycerski, szlachetny,
Śmierci jad się rozwinął,
Aby upadł i zirinął
Bezdzietny.
Wysłuchały z rozkoszą
Straszliwo rozkazy,
I w powietrze się wznoszą
I po ziemi roznoszą,
Zarazy.
Potrząsając skrwawione
Całuny posępne,
Lecą każdy w swą stronę:
Wzniecać żądze szalone,
Występne.
Leeą z wiatru poświstem
Stopione w czarną:
nKzić tchnieniem nieczystem,
1 siać w jk>1u ojozystem,
Zle ziarno.
I znów pustka milcząca —
Noc martwa i cicha —
Stoi wierzba płacząca,
Drży w promieniach miesiąca
1 wzdycha.
A. Ass\k.
Przebrany Zakład.
KItOTOCIIWIl. A W J KPN VM AKCIE
Zygmunta Przy by takiego.
G>OT3Y:
Pani RAWSKA.
WARJA, jej kuzynka.
B113ER3KA.
K LI MCI \, jej córka.
MODYŃSKA.
DO BO WS KI.
GRYŻI.EW1CZ.
SOLIN 3K1.
JASIEK.
MAGDA.
ANTONI. ) urzędnicy na
TRćE «VSKI, J komorze.
Sluż.-s, pasażerowie, urzędnicy.
•Scc/itł przedstawia obszerną salę,
gdzie zwykle odbywa się rewizja
rztezy na komorze.
6 CE NA I.
Antoni — Trsewski (uj głębi sceny
kilku ur.ę laików t posługaczy )
Ant mi (ktficzy czytame listu).
... Należy zatem awróoić wieiką u
»agę. gdyż koronki te mają wartoś
ci około dwódi tys ęoy talarów;
przewieść je zamierza kobieta!” zyg
sak.
Trzawski. Zygzak? Kto to być
może? Dziwne nazwisko! Nigdy
n u słyszałem o panu Zygzaku —
aha, osy to przypadkiem nie bęlzie
ten, oo to w zeszłym roko. ..
Antoni (prze'ywa znitcierpU oto
ny). To nikt — nie rozumiesz pan?
jest tylko zygzak.
Trsewski. Rozumiem, ale ten pan
Zygzak mnsi mieć dobry nos, skoro
potrafił zwietrzyć tak grabą zwie
rzynę.
Antoni. Pociąg niebawem nadej
dsie. Miejmy aię na naozntści. O
łaskawa pani, mus sz być bardzo,
bardzo sprytną osóoką, saoro przy
puszczasz, że zdołasz nam aię wym
knąć. Ale mnie miły ptaszku w po
le nie wywiedziesz. Znajdę oię, a
«hooiałbyś była piękną jak aniół, o
bejdę się z tobą bez liteśji.
Trzewski. A ozy tam niema w
liście opisu tej kobiety: chuda ozy
tłusta, stara czy młoda, ładna ozy
brzydka?
Anton'. Kobieta! tylko tyle.
Trzewik'*. Kobieta! bu — to za
mało, jakże m/ ją zna j Izietny...
trudno‘wszystkie rewidować.... nie
wypada.
Antoni. Instynkt.., panie, in
■tynktl
Trzewaki. Przeozuć instynktem
— na tyle kobiet, to niepodobna!
(Słychać iuoiat lokomotyi/y j dzio
nek — na tcenie w głębi ułęktzy
ruch)
Antoni. Otóż i ptaszek nadleciał,
ciekawym, jakie ma piórka, Badaj
pan każJą kobietę, rewiduj, szperaj,
przewracaj, powiedz pan o tem
wszystkim urzędnikom, aby się mie
li na baoznoiol.
Trzewaki. Zaraz im to zapowiem.
SCENA II.
Ci*, tochodzą: Biberska — Klimoia
— Solińiki — Mody ń tka— Dobo w
■ki — Magda — Jasiek — Gry źle
wica — nrzędnioy — posługacze z
kuframi, walizami — pasaterowie.
Posła gaoz. Tędy, tędy proszę
państwa...
Gry źlewioz. Długo my ta bawić
będziemy? ja chyba w nooy do do
mu zajadę, jeszoae mam dziesięć mil
końmi. ( Do urzędniku). Tanie do
brodzie ja... nio nie mam do opłace
nia.
Bibardka. Klimoiu. masz torbę i
szaUf u*aż»j, duszko, na rzeczy,
żeby oi kto czego nie ściągnął (do
Solifisiiego, którt/ ciągle kręci się
około Kltmci). Mój panie, dz ęku
jemy sa wszelkie usługi.
Sol.liski. Ależ pani dobrodziejko
— ja powodowany tylko chucią usłu
żenia paniom...
13 bereka (przerywa). My się O
fcejuziemy bez pań.kiej usługi (•/ «)
Ktj wie, może to jaki złodziej.
Kl.moia. Aob, mamo! zostawiłam
w wagonie kanarka.
Sol.liski. Natychmiast go pani
przyniosę — bieguę po uiego («cy
biega).
B.berska. Klimoin, ani na krok
nie oddalnj się odemnie. Uf... jak
tu gorąoo... gdzież to eą klucze od
wal zy? (szuka po 1 i* sieniach).
Dobowski (do IhbtrsMcj). Pani
wszystki.li pasażerów denerwujesz
swoimi krzykami. . Dostałem przez
panią migreny...
B.berska. A pan co chcesz ode
mnie? Mogłeś pan nie jechać w
tern samem ooupe; to ja powinna
bym skarżyć się na pana; (n. st.) za
żywa jakieś pasku In* lekarstwa, od
których mi nos spuchł.
Mody óika. Tu, moje knfry —
powoli, bo połamieoie kapelusze.
Gryźlewioa (»* st.r) Podoba mi
8’ę ta damulka (icskozt/Je na ModyA
sfą) taka fertyozna... Ciekawym,
dokąd ona jedzie?
Urzędnik l-szy. To pani kufry?
Medyńska. Te dwa... i ten ko
szyozek... ale nio tam pin zakazane
go nie znajdziesz.
Dobowski. Czuję się tak słabym
(do Modyfiskiej). Za pozwoleniem,
ozy pani nie ma praypzdkiem koloń
skiej wody?
Modyńska. Mam, mam, zaozekaj
pan... tylko otworzę kuferek... mam
całą butelkę i to prawdziwej Fariua.
Autoni. Która z nich być może?
Trzewski (wskazuje na lliberską)
Nayniezawodn.ej ta gruba... to nie
naturalna tusza...
Biberska id. a. patrząc na Tneio
skieg >). Czego teu ozłowiek oiągle
mnie oczkuje?
Modyńska (do Dobowskieg )). Al
bo zamiast wody kolońskiej, dam
punu perfum heliotrcpowych — ja
I tylko tych perfum używam i to mi
dobrze robi... wciągaj pan w nos.
Prawda, jakie to silne? dajno pan
fiaszeozkę to i ja powącham.
Gryźlewioz. A możeby pani do
brodziejka i mnie pozwoliła pową
chać?
ModyAska {do Doboicskicgo). Po
krop ć pana?
I Dobowaki. Mille graces — a!
jak to orzeźwia! krop, pani... krop...
( Mcdyńikj. kropi lJ<.bv"»kieyo per
fumami.)
Gryź owici. Fiu... ale to silne...
a j**io przyjemne, {tcącha cuĄjle)
gclzio to pani kup ła?
SobAski. Jest kanarek... służą
paoi (do/e Klimę* klatkę z kunmr
kten>). A jatri ładny! Czy to sam
czyk, osy samiczka? tylko smutny
czegr ś?
KI moia. A'.li dawkuję pana! {do
kanarku). Nie bój s.ą. H.eJeczek
wystrzelony .. nie bój si-j, jak sią to
skuroiył.
SoliAski. Jak widzą, to paoi lubi
kanarki. Acb! ozemut ja n:e jestem
kanarkiem, śpiewałbym ciągle..,
Klimoia. Patrz pan, jak do mnie
dz;obak wyoiąga.
IVbereVa. Klimoia, choć ta zaraz
— mówiłam paca, t«był na* n e za
czepiał; oo to ta niedelikatncść. .
ModyAska. Zaozezaj pan. t > na
trą paDa głową — praw.la jai:t ailny
zapach? (nacierp ył >>rę lh,ho>r.*kie
mv) A h, jak pmo mało ma wło
sów... trzeba knoieozn!e ożywać
nie: / eisdzisgo tłuszcza.,. Jak par
obce, to mogą pana podarować
słoik.
Grjźlewloz, A to może paoi do
brodziejka za jednym zamachem i
mnie ozapryną natrze.
B.barski. Ffe... oo pani wyprą
wia.' my zię tu wszyscy rozchoruje*
my od tyoh paohnideł (do poaługa
cza). A oóż ty tam tak dłngo wiar
oisz w tym zamku, nie możesz dać
rady.J cały zamek mi zepsujesz (do
urzędnika). No, rewiduj pan naj
pierw ten kufer... nio tam pan nie
znajdzie* j (do Trzcleskiego). Czy
pan sobie życzy ozego odemnie?
i rzewaki (da) Nie mam odwa
tf
ModyAska (do urzędnika). Ostro!
nie panie, ostrożnie... pognieciesz mi
pan falbanki; jak mamę kocham, w
tym kufrze sę tylko spódnfozki...
Jasiek (z podwiązaną twarzą). O
rany... nie wytrzymam... taki b<Sll A
cót ja nieszozęśli wy pooznę!
B eraka. Jest! drugi jęczeć za
czyna! nie powinni wpuszczać tu z
trzeciej klasy... niech poprosi tej
jejmości, żeby go natarła; ona
wazystkioh naciera... pewno staże
panna.
Bobowski. Kiedyż się to skoft-*
czy ? ja tu osłabnę, a ta kobieta do
rozpaczy mnie przyprowadza zwoja
mi krzykami i tę Klimoią; mdło mi.
Klimuia (do Ho li fw kiego). Nie
masz pan kawałka oukru dla kanar
ka? włożyłam mu taki duży kawałek
do klatki, musiał gdzieś wypaść.
SuliAski. Zaraz pani przyniotę...
(wybiega).
I rzędmłi ( lo Magdy). A twoje
rzeczy ?
Magda. Ady nio nie mom — ja
dę tu na pierwszom instanoyją, do
wujku, oo mu się oiele urodziło... oo
je podarował moi matusi.
G.yźlewicz (śmiejąc się). Ciele
z:ę urodziło jej wujkowi — czy pani
dobrodziejka (do Mcdyfukiej) sły
szała ooś podobnego?
Mody Asika (zaZcnoicana). Ach, pa
nie!
Jas.ek (jęcząc). O rany! ja nio
dojadę, o... jak rwie coraz bardziej.
Bobowski. Człowieku, przestań
jęczeć, bo ja zemdleję.
ModyAska. Może pan ohoe kro
pli na mdłości? Zaraz panu dam
flaszeozkę — o, wyjmij pan z tej to
rebki.
Gryżlewios. Cóż to za zaona nie
wiasta! Pani! jak się pani nazywał
ModyAska. Zuzanna ModyAska.
Bobowski (bierze krupie od Mo
dyfinkiej). Mille graoes... jakie moo
ne...
ModyAska. Ja na wszystkie mo
je słabości używam tych kropli.
Trzewski (do Antoniego). I oót,
paaie naczelniku... mass pan ptasz
ka? ja mówię, że ta gruba, zaraz j%
zrewiduję.
Antoni. Baj jej pan pokój... zda
je mi się, że wpadłem na trop...
SoliAski (do Jflimci). Jest on
Kirr: sfuzę pani.
Kliiznia. Dziękuję panu, jeden
kawałek wystarczy. Jaki pan grzecz
ny* Dziękuję pana w imieniu ka
narka.
łLberska. Klimciu, mówiłam oi
jat, toby4 z tym panem me rozma
wiała. Fau jesteś impertynent.
Soliński. Nazywam się Sclifiski,
paoi dobrodziejko, Ludwik Bohftski.
Liberska. To mi wszystko jedoot
jak się pan nazywasz. Klirnoiu,
oliodź tu (do urzrłnika). Nieobte
pan prę lżej rewiduje ten drugi ku
lit, bo ja tu do jutra stać nie będę.
SoliAski. Pani labi ptaszki?
B berika. Klimeiu! Co pan tan
jej zawraca głowę ptaszkami. Pro
się pins, ( lo urz^ IniK i) pan widocz
nie nie skoóozy przewracać w mym
kufrze. Czego oni tik dziś szukają?
1 rzyio k. Zaraz, zaraz.
DobowsLi. Bot*, g Jzict ten po
sługacz! jeszore nie dał mego kufra.
Bibeiszs. Przyjemna jaz ia s ta
kim pesciersm. Po oo tet pan po
drótajeaz kiedy pana wszyatao mę
eay? Dla pana najwygodniej było
by w szpitalu.
Modyflaka. Nawet pan zbladłeś...
Zaozekaj pao, mam troobę bnljonn
ze aobą, to panu dobrze zrobi; trzaoa
tylko gorącej wody.
Grj ilewioz. Nie, toświęu kobln

Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume], October 25, 1900, Image 1
About Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913

Connect with the Library

Find Us On

Subscribe & Comment

Download & Play

Questions

Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume], October 25, 1900, Image 1 About Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913

Connect with the Library

Find Us On

Subscribe & Comment

Download & Play

Questions

Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume], October 25, 1900, Image 1
About Zgoda : Wydania dla niewiast. [volume] (Chicago, Ill.) 1900-1913