Dziennik Chicagoski. [volume], February 15, 1916, Image 6

About Dziennik Chicagoski. [volume] (Chicago [Ill.]) 1890-1971

Image provided by: University of Illinois at Urbana-Champaign Library, Urbana, IL

                
INFANTKA
POWIEŚĆ HISTORYCZNA
(Anna Jagiellonka*
przez
J. L KRASZEWSKIEGO.
(Ciąg dalszy).
Mu>iał na tem niezłe wychodzić, bo pilno i ser
decznie brał ikażdą ich sprawę.
Cały teraz niemal dom. Stara Mynica, otwo
rem stała dla Francuzów. Tu się oni zbierali, na
radzali, miewali schadzki i zabawy, które na zam
ku zbytby oczy zwracały.
Xa dole niejaki Beral<ii otworzył był tętni cza
py winiarnię pod złotem gronem, do której prze
ważnie uczęszczali dworzanie Henrykowi i cudzo
ziemcy. Gospodarz był z południowej Francyi
pdzieś rodem, otyły, osmalony, czarny,, a gorący,
jak żywe srebro, człek ruchawy. krzykacz i zu
chwalec. Ten gotował dla swoich ziomków potra
wy. do których nawykli, poił ich winami, jakie lu
bili, i dostarczał wszystkiego, czego 'który z nich
zażądał.
Gdy mieszczanin albo szlachcic przypadkiem
pod to złote grono zabłądził na lampkę wina. pręd
ko się przekonywał, że to nie było miejsce dla nie
go; przyjmowano go tu zimno, częstowano jakby
się zbyć chciano. Francuzi, oprócz izby przystęp
nej dla wszystkich, mieli dla siebie tylko pozosta
wione. w których się zamykali.
Stara Mynica była w istocie jedną z najda
wniejszych kamienic murowanych i pomimo odna
wiania znac to było po niej. Mury miała ogromnie
grube, okna ważkie, izby sklepione, niskie, a że nie
odrazu powstała, i lepiono ją a przerabiano, więc
przejść, kurytarzy. wschodów, skrytek, ciupek, ko
mórek było w niej bez miary. Obcy człowiek w bia
ły dzień sobie rady nie dał w tym labiryncie.
Oprócz połaci od Rynku, wielki podwórzec
jeden i drugi dokoła był ostawiony budowlami roż
nych rozmiarów. Ponad pierw szem wznosiło się
drugie piętro, a nad nietn w części kamienicy i trze
cie. Z dawnej budowy w podwórcu stała okrągła
baszta, która nad dachy całego rozległego domo—
etwa górowała.
Na piętrze Sederyn zajmował sam dosyć izb
dla siebie, służby i na składy ale i na wszelki wy
padek stało wiele próżnych, które teraz najczęściej
zamieszkiwali Francuzi, a nawet Francuzki, bo i
tych się coś zaraz do Krakowa przywlekło.
Czy kto z Paryża przybywał, czy odjeżdżał
tam nazad. bez Sederyna się nie obszedł i o niego ι
zawadzić musiał. O każdem on wiedział, dostar
czał koni, wozów, przewodników, listów. U niego
składano, co na zamku nie mogło się pomieścić, od
niego brano, co na zamku pożyczać nie chciano.
Począwszy od Pibraka. od posła francuskiego pana
.e Bellierre, aż do najmniejszego pacholika królew
skiego i czeladzi, nie było, ktoby go nie znał i ko
ioby on nie mógł nazwać. Wszyscy szli do niego,
jak w dym.
Karł Sederyn był to człowiek niemłody, posi
wiały w trudach, ale rumiany i krzepki. Twarz jego
okrągła, pucołowata, oczy małe nie mówiły nic;
wydawał się pospolitym człowiekiem, a mowa nie
zdradzała też w nim żadnych szczególnych darów,
jąkał się nawet czasami, a jednak był to najprak
tyczniejszy z ludzi, bystrego oka, zręczny, odga
dujący i cudownie umiejący milczeć. Wymowa
jest niezaprzeczenie darem bardzo wielkim, ale
milczenie rozumne, rzadsze jeszcze, prawdziwym
skarbem. Człowiek, który milczeć umie. a myśleć
nie przestaje, więcej zdoła czasem, niż najpotęż
niejszy retor. Dowodem tego był Sederyn. który
przegadać siebie dawał każdemu, ale co zrobił mil
cząc, to było więcej warte, niż najpiękniejsza ora
CV2.
Wprost Starej Mynicy. w której wiadomo by
ło, że się Francuzi zbierali, a czasem, choć okien
nice zamykano i okna zawieszano, po całych no
cach sic tam świeciło i słychać było gwar, znajdo
wał się jeden z najsłynniejszych ówczesnych bro
warów i szynków piwa u Grocika. Tu już pewno
Francuza nigdy nikt ani na lekarstwo nie znalazł,'
ale za to mieszczan, rzemieślników zamożniej
szych, nawet szlachty z okolicy zawsze bywało
pełno.
U Grocika kto się chciał dowiedzieć, co się w
mieście działo, skąd wiatr wiał, jakie chodziły wie
ści, kogo wieszano, wyświęcano, a komu kadzidła
palono, dostał najprędzej języka. Przychodzili tu
i Niemcy, ale gospoda była pols<ka i oni tu silili
się mówić, jak mogli, językiem polskim. Piwo było
doskonałe, marzec najlepszy, a przekąsić też zna
lazło się czem; usługi zaś sam Grocik pilnował.
Francuzi ze Starej Mynicy mogli wygodnie
patrzeć na browar polski, a od Grocika na Sedery
na kamienicę także wyglądać mógł, kto chciał.
W początkach czasem tu jakiś Francuz pod
boki się wziąwszy z Polakiem zabłądził, próbowali
piwa. braterstwo się przy niem zawiązywało, ale
>d zabójstwa Wapowskiego i początku postu, jak
nożem uciął. Żaden Francuz już w ulicy się nie
pokazał z Polakiem, i dwór królewski stanął, jakby
wyłączony, osoibno. Patrzeć zaczęto na siebie z
ukosa, krzywić się wzajemnie, nawet zaczepiać i
z 'każdym dniem ten rozdział widoczniejszym si?
stawał.
Xa zamku po cichu mówiono, że czasami, gdy
: się król zamknął ze swoimi faworytami, najwyż
szych urzędników nawet do niego nie dopuszcza
I no. a obchodzono się z niemi tak zuchwale, że kan
! clerz koronny, Dembiński, gdy mu Francuzina ja
kiś burknął, pięścią go skarcił i trochę zębów nad
werężył. aby pamiętał, z kim miał do czynienia.
Wielkie braterstwo i serdeczna przyjaźń
dwóch narodów, na którą się niby zanosiło, zmie
niły się jak liche wino w ocet kwaśny. I nikali je
! dni drugich, aby swaru nie mnożyć, obchodzono
się na ulicach. A nie było, pomimo to, dnia, żeby
jakieś starcie na zamku lub na mieście nie potrze
bowało załatania.
Francuzi, których garść była mniejsza, choć
króla mieli po sobie, cicho się sprawowali i starali
nie wywoływać walki, ale czasem który nie strzy
mał. Co się tyczy szlachty polskiej, ta nie nawy
kła się poskramiać, a zawsze na języku mająca to,
co w sercu było, wykrzykiwała głośno, drwiła jaw
nie. niemal wyzywała.
W ulicach poczęli się pokazywać umyślnie po
przebierani po francusku na śmiech ladajacy tref
nisie, w opiętych spodenkach, jak królewski dwór,
za któremi gawiedż biegała szydząc i rychocząc.
Po murach tu i owdzie malowano na lasko—
watych poczwarki, i podpisywano je nieprzystoj
nemi wyrazami.
W senacie ciągnął się je>zcze proces Zborow
skiego. przeciw któremu jedni instygowali, drudzy
go bronili, gdy pokazywać się zaczęły te sympto
mata wzajemnych niechęci i rozdrażnienia.
Prawda, że choć w ulicach Francuzi nie da
wali powodów do waśni, a nic pokazywali się na-,
wet we dnie; za to na zamku to. co spotkało kan
clerza Dembińskiego, trafiało się innym codzień.
Kroi zamykał się jak mógł najszczelniej, odosa—
bniał ze swoimi, i po całych nocach z nimi się za
bawiał przy drzwiach zapartych. 'Nawet podko
morzy musiał odchodzić, a wtenczas dopiero po
czynały się śpiewy, śmiechy, wieczerzanie, bankiet
i gra w îkarty.
Nazajutrz rano wygrane konie, sprzęty, srebro
przenosiły się do Sederyna.
Noc tak przesiedziawszy, król na dzień zasy
piał. Senatorowie stali, czekając na niego próżno,
a gdy się pokazał jak z krzyża zdjęty, blady, nie
wyspany zmęczony, ziewający, znudzony, albo ich
W szystkie sprawy zalegały, a najpilniejsza
Zborowskiego wlokła się bez końca.
Pani W apowska czekała dekretu nic ruszając
się z Krakowa. Chodziła do królewnej, płakała z
nia razem. Król u Anny wcale się nie pokazywał
juz. i prośby jej o zakończeniu sprawy spadku po
królu a opatrzeniu królewnej tak samo nie skutko
wały, jak płacz i naleganie kasztalanowej.
Królewna Anna, która długo broniła llcnryka.
nareszcie sama się przekonała, że na niego wcale
rachować nie było można. Obiecywał, zapominał,
nic go nie obchodziło.
Naostatek Anna, 'która długo bron cmfwypżj
Naostatek już naleganie stało się tak gwałtow
ne. że dekretu królewskiego lada dzień się można
było spodziewać.
Samuel Zborowski, snadż nie lękając się tego,
co go spotkać miało, i pewien bezkarności, chodził
jawnie i nic chciał się ukrywać. Czyniono już wnio
0 rv i L·. iVs,v.
Wieczorem ku końcowi postu u Sederyna na
górze zebrała się bardzo ρό/.uo gromadka 1* rancu
zów. Sederyn zdawał się czekać na tych gości. Na
dole już było pośledniejszej czeladzi dosyć, a do
niego przychodzili tylko znaczniejsi.
Posyłał razy kilka dowiadywać się tain, lecz
V'Hequier i Jourdain, których się spodziewał, nie
przvchodzili. Późno w noc nareszcie otworzyły się
drzwi i drzemiący przy stole Sedcryn pośpieszył na
ich powitanie.
Villequier szedł szybko ku niemu.
— Λ co? — zapytał Sedcryn.
— Dekret podpisany — rzekł Francuz.
Spojrzeli na siebie, ciągnął dalej.
— Król nie mógł inaczej, musiał skazać go na
wygnanie, ale przez szpary się patrzeć będzie, choć
by granice przekroczył, a po niejakim czasie ułas
kawi.
Sedcryn otarł czoło i coś zamruczał.
— Krzyczeć będą okrutnie — rzeki, wykrzy
wiając u>ta.
— Niech krzyczą — rozśmiał się Villequier.—
Król musiał jednych i drugich oszczędzać, nikogo
nie narażać sobie. Dajcie znać panu Samuelowi.
— Niech mu kto clicc o tętn oznajmi — odparł
kupiec — ja się nie podejmuje. Znacie mnie, siedzę
tu w Polsce zdawna, za tutejszego się liczę, szaleń
cy są wszyscy, j»an Zborowski nie lepszy.
Machnął ręką.
Villequier się zwrócił do stojącego Jourdaina,
który wąsika bardzo młodziuchnego pokręcał.
— Idź ty do Zborowskiego, Sedcryn da ci J
przewodnika. Król życzył sobie, aby mu o tom dziś
oznajmiono.
Jourdain również nie objawiał ochoty wielkiej
do tego poselstwa. Stali trochę milczący. Gospodarz
korzystając z chwili, nalewał kubki, które były
przygotowane.
— Za późno do Zborowskiego — odezwał się
Jourdain w końcu, — a mojem zdaniem pilnego nie
ma nic.
Villequier nie nalegał; usiedli. Sederyn wzdy
chał.
— Źle, źle, moi panowie — począł mówić, gło
wę z ramienia na ramię przechylając. — Co tam u
was na zamku... u nas w mieście! Strach! umysły
poburzotie... w ulicach co wyśpiewują, co przyle
piają ! po rynkach i szynkach co prawią, uszy wię
dną !
Jourdain, który kubek wychylił odrazu, ude
rzył nim o stół.
— A! nieszczęśliwa to była godzina i nafiatal
niejszy pomysł wyprawić Henryka na to okropne
wygnanie!! Tu żyć niepodobna.
— Tak — przerwał Villequer — ale któż mógł
przewidzieć, gdy przybyło do Paryża pierwsze po
! selstwo, tak świetne, tak lśniące, ludzie tak wymo
wni, twarze tak łagodne, umysły tak pozornie do
broduszne, że tu w Polsce natrafimy na jeże i na
osy. Tam ^ię zdawali do całowania stworzeni, a tu
do nich przystąpić nie można. Myśleliśmy, że nas
na rękach nosić będą, a...
— A... daliśmy się wam okłamać — wyrwał
się Jourdain. — Wszyscy, co do nas przyjeżdżali,
choć było do rany przyłożyć, chwalono ich.
Sederyn milczał.
(Ciąg dalszy nastąpi).
1
WIADOMOŚCI O ŻOŁ
NIERZACH.
(Z „Piasta").
Biuro wywiadowcze Czerwonego
Krzyża w Wiedniu nadesłało nastę
pujące wiadomości o żołnierzach u
których nas zapytywano.
Bać Ignacy, 19 p. obr. kraj. 1 k.,
zo Starej Wsi, 1S0. ranny; Banaś
Jan 1*3 bat. strlec., z Woli Szczuciń
skiej, zaginał. Barański Antoni. 17
p. obr. kraj. 6 k., z Borku Starego,
18SS, zaginął. Barcik Antoni, IG p.
obr. kraj. 11 k., z Kychwałdku, 1881
ranny. Bizon Rudol, 56 ρ. z Targo
wic, 1S i* 2, w niewoli, w mieście Pen
za, w Rosyi. Buś Mieczysław, jcdnor.
32 p. obr. kraj. 11 k., z Gorlic, 1893,
w niewoli.
Czarniak Antoni, 16 p. obr. kraj. ."·
k., z Białej, 18!>3. zaginął. Czopek
Jan. Γι δ p. p. 2 z Połomia Dużego,
1887, był ranny w prawe kolano; dn.
17 sierpnia 11H5 przybył do szpitala
Wilhelminy w Wiedniu XVI.
Dach Łukasz, 34 p. obr. kraj., 4
k., z Michalówki, 1892. umarł na ty
us brzuszny dnia 18 marca 101Γ», w
epidemicznym szpitalu w Koszycach
i tam został pochowany.
Fajkisz Jan. rajt. 56 p. p. 2 k., z
I Rychwałdu, 18'.'5, ranny. Filak Teo
fil 10 p. p. 12 k., z Jasionowa. 1882
ranny.
Gołąb Franciszek .20 p. p. 'J k., ze
Żmiącej, 18Γ», zaginął. Gworek An
toni, :U p. obr. kraj., 4 k., z Dwo
rów .188!). zawin ił
lrla Józef, 32 p. obr. Kraj, 3 k., z
Radgoszczy, 1894, był ranny w prawe
ramię i umarł na zakażenie krwi dn.
10 sierpnia 1915, w polowym szpita
lu 3.1; pochowano go we Lwowie, na
Lyezako wsk i m c nient a rzu.
Jamrozy Andrzej, 4') p. p. 7 k., ze
Staszówki, zabity między 21 stycznia
a 5 lui* ego 1915.
Karelus Franciszek, 54 p. p. 1- k..
z Brodów. ! SS~, zaginął. Kegel Jó
zef. 56 p. p. lv. 1895, zaginął. Kocz
Michał. 3 4 p. obr. kraj., Γ» k., zabiły
między 9 a 23 lutego, l!)ló. Koło
dziej Kazimierz. 30 p. p. 4 k.. z 1'hry
nowa, 1891, zabity między 8 a 21
grudnia 191 !. Konieczny Franciszek,
32 p. obr. kraj. 1 k., zaginął. Koza
Józef, 13 p. n. ! ; k\, z łtząski, 1887.
w niewoli, w Niżnym Nowogrodzie.
Kuel Andrzej. 31 p. obr. kraj. Γ» k..
ze Spytkowic. 1888, zaginął. Kula
Jan, »4 p. p. IG k., z Lęków Dolnych
1894, był chory; dnia 1 sierpnia r.
li) 15 wyjechał ze szpitala w Lubla
nie, pociągiem dla chorych, niewia
domo dokąd. Kuźniar Andrzej, 4 0 p.
p. 14 k., z Kraczkowej. 1S U3. zaginął.
Leśniak Wincenty, 40 p. ]). ti k.. z
Glin Wielkich. 1893, zaginął. Liszka
Andrzej, >u p. p. 10 k., z Chochoło
wa, 1S84, zaginął.
Macior Władysław, 32 j). ol»r. kraj.
1 k.. z Rzepiennika Suchego, 188:'.,
zaginął. Macior Władysław, 32 p.,
obr. kraj. 9 k., z Rzepiennika, ranny.
Nieszeznr Stanisław, l'eldf. 1S p. o.
kraj. 13 k.. z Jarosławia, 1S S Γ» byt
ranny w głowę; dnia 2!» sierpnia 1915
udał się do szpitala w Kocni&grucizu
do oddziału rekonwalescentów swego
pułku. Nikiel Józef, 17 p. obr. kraj.
11 k., w niewoli. Iiziol ichal, 40 p.
p. 10 k., z Łańcuta, 1890 .zaginął,
Nowak Etanisław, 37 p. p. 14 k..
1896, był ranny; dnia L' listopada
1915 wyjechał ze szpitala w Stanisła
wowie niewiadomo dokąd. Nowak
Stanisław, 57 p. p. IL. 1885. był cho
ry na tyfus; dnia 11 kwietnia 1915
wyjechał ze szpitala rzeszowskiego,
wówczas w Cieszynie, niewiadomo do
:it]
Obtułowicz Jan, porucznik 56 p. p.
12, z żywca, 1S S Γ», zabity dnia 22
niaja 1 ί» 15. Opaliński Ludwik, lii p.
obr. kraj., k., zaginął.
Paluch Paweł, 45 p. p., zabity dn.
18 października 3 li 14. Pałczyński Ma
rek Stanisław, 00 p. ρ. δ k., z Cieszą
nowa 181)0, zabity dnia 2 listopada
1014. Papież Szymon Tomasz. lt> p.
obr. kraj., 7 k., z Kuleszowa, 180Û,
Zupiny 1.
Rybka Jakób, 1 Γΐ p. ρ. 15 k., ζ
Rudnika, 1S S 6, w niewoli.
Skalski Władysław, 32 p. obr. kr.,
14 k., ze Starego Sącza, 1SU1, w nie
woli. Skoczylas Piotr, 32 p. landszt.,
3 k. ze Świntar, 1S78. zaginął. Srnilek
Władysław, G bat. strzelc., 2 k., z Iz
debnika, 1893, w niewoli, w mieście
Penza. Sroka Jan, 17 p. p. ze Smolić,
1S98, w niewoli, w Rosyi. Stanisław
czyk Stanisław, 32 p. landszt. 7 k.,
zaginał. Szary Franciszek. 30 p. p. 10
k., zaginął. Szopiński Andrzej, 20 p.
p. 0 ., z Nowego Targu, 1806, był
ranny; dnia 0 sierpnia 1915 udał się
ze szpitala w Jarosławiu na punkt
zborny tamże.
Urban Józef, 32 p. obr. kraj., δ k.
z Niepli, 1S95, jest w niewoli.
Wach Franciszek, 20 p. p., 1880,
dostał się do niewoli z początkiem
stycznia 1015 i znajduje się w Kur
ganie, igub. tobolska. Waśniowski
Józef. 17 p. obr. kraj. 6 k., z Trąbek,
zabity dnia 25 lipca 1015. Wilkosz
Stanisław, 16 p. obr. kraj., ze Świąt
nik Górnych, 1803, dostał się do nie
woli w grudniu 1014 i znajduje się
w Petropawlowsku, gub. akmolińska,
Wszołek Jakób, 32 p. obr. kraj. 12
k., z Rozembarku, zaginał. Wyroba
Franciszek, 13 p. p. 5 k., z Podgórza,
1S05, zaginął.
Zaczkiewicz Albert, 57 p. p. 14 k.,
z Czchowa, 1801, w niewoli, 4 7 szpi
tal w Orle, Rosya. Nagórski Paweł,
4 p. p. 6 k., z Borku Starego, 1802
zaginał. Zamerlak Jan, 1 p. ułanów
1 esk., z Kobierzyna, 1801, w niewo
li. Elabuga, gub. wjacka. Zając Jan
33 p. obr. kraj. 2 k., zaginął.
—«—
O żołnierzach, których nazwiska po
dajemy poniżej, Biuro wywiadowczo
nie ma dotyd żadnej wiadomości:
Baran Jan, Γ»7 p. p. Gałuszka Pa
wcł. Γ.7 p. p. Gąsiorowski Jan -»> p.
μ. Gag* lik Tomasz, li U p. p. Gîady
sit'wiiz Tadeusz, 1 :: p. p. Głowacki
Stanisław, forszpan. Jurkiwski Lud
wik. :'.i: p. laiidszL. Kubicz .łan, 57 p.
p. Kulasa Piotr 17 p. obr. kraj. Ku
wik Józef. 11! p. obr. kraj. Lesing
Leon Izydor. 1»! p. obr. kraj. Mirek
Wojciech, l'ors'.pan. Oîijasz Franci
t>z< k. 1 S ρ. obr. kraj. Pawlik Józef,
•JJ )». obr. kraj. l'iechota Ludwik, 33
p. obr. kraj., Sacha Teofil ."7 p. P
Sa jdłowski Józef, HO p. p. Sowa Wła
dysław, forszpan. Satateński Ludwik,
57 p. p. Stawski Piotr, 1 p. legionów.
Toina siak Jakób.-lo p. P· Tomasiak
Józef 32 p. obr. kraj. We sel y Włady
sław, l ρ. legionów. Zaczkiewicz Jan,
4 |i. legionów. Zaczkiewicz Józet, 4 p.
legionów. Zając Antoni, 11 p. obr.
kraj. Zięcik Władysław, loi), p. ży
dek Jan, 13 p. p.
P,..ik Kazimierz, 33 p. obr. kraj. S
k.. zaginął. Bania Jan, 5G p. p. 4 k.
z Krzeszowa, lSi)5. był chory na czer
wonkę; dnia 1 ·» listopada przybył do
epidemicznego szpitala w Opawie. Ba
ran Wojciech, 10 p. p. 13 k., z Maj
danu 1S9'\ zabity. Batko Piotr, ;iΓ»
p. obr. kraj. w niewoli. Bacz Michał
10 p. p. 8 k. był ranny w głowę; dn.
ΐΤ.ΐμ,ο grudnia lii 14 przybył do szpita
!a w Salzburgu. Berlik Stanisław,
17 ]>. obr. kraj. 11 k., z'Siolca, 1896,
w niewoli. Bilski Maciej, IG p. land.
z Piasków Wielkich, 1877, w niewoli,
w Kuninie, gub. tobolska. Bobrow
ski Jan. 20 p. p. G k. zaginął. Prasz
ka Stanisław, G bat. strzelc., z Jele
nia, i895, w niewoli, w Peuzie, ito
sya.
Chrapscawa Wojciech, 90 p. p. 5
k. z Grodziska, 1S84, był chory; dn.
·', listopada wyjechał ze szpitala w
Krakowie wyleczony do pułku.
Drogoś Antoni. 3 «·ρ. p. 12 k.. zabi
ty dnia G maja 1 !» 15. Drozd Jan, G
bat. artyl., z Rzeszowa, 1890, za;si
nył. Dubiel Józef 57 p. p. 11 k., z
Róży. 18i»3, był ranny i chory; dnia
1»;; września 11*15 udał się ze szpitala
w Wiedniu na plac zborny do Rotun
dy tamże.
l'a fara Wawrzyniec, 17 p. obr. kr.
1 k., ranny. Fedak Stclau 11 p. uła
nów. 3 esk. zaginął. Fier^anek A
dolf. 5G p. P- 4 k., z Bestwinki, 1S9G,
ranny.
Galas Piotr, 4 1 konin, saperów, ze
Świątnik Górnych, 1891, był chory
na tyfus; dnia 13 lipca udał się ze
szpitala w Salzergut do kadry. Ga
moń Józef, 57 p. Ρ· 1 k., z Roztoki,
1889, w niewoli, w Tomsku. Głód
Grzegorz, 18 p. obr. kraj., 10 k., za
ginął.
Jagiełło Michał. 57 ρ. ρ. Π k., z Dą
browicy, 18S7, dostał sio ranny do
niewoli, lazaret Nr. 2 w Saratowie.
Janeczko Jan, 17 p. ol>r. kraj. 2 k.,
Jz Grębowa, 1881, zaginął.
Kabarowski Michał, Su p. p. 1 k.,
z Witkowa, 181)0, w niowoli. w Sym
bir.sku. Klemensiewicz Klemens, 56
p. p. 1 3 k., z Trzemeśni, 1892, był
ranny; dnia 2- listopada przybył <1 o
wojennego szpitala IV, w Wiedniu
XII. M»>idling. Klimczyk Stanisław,
10 p. p. 16 k., w niewoli. Kmiecik
Jan 57 p. p. U k., dnia 3 1 październi
ka wyszedł wyleczony ze szpitala w
Tarnowie. Knapik Józef, lu p. lands.
;ί k., by 1 ranny w dolną, szczękę; dn.
2 sierpnia udał się zo szpitala w Wie
dniu na plac zborny do Rotundy tam
że. Kolos Konstanty, 95 p. p. 3 k.,
ranny. Kornalewicz «Tan, 4 bat. strz..
■I k., z Kychcic, 1888, zabity dnia
24 sierpnia 1014. Koska Jan, 31 p.
obr. kraj.. 0 k., z Jastrzębiej, 1893,
zabity między 10 a 20 lipca 1915.
Kruklerek Franciszek, 1 bryg. legio
nów l k., był chory; dnia 4 listopa
da przybył do rezerw, szpitala Nr. 1
w Przemyślu. Kruk Władysław, 54
I p. p. 12 k., z Brodów, 1887, zaginął.
Kubiczek Franciszek, 17 p. obr. kr.,
I 3 k., z 1'isarzowic, zaginął. Kusznie
ruk Teodor, 22 p. landsz. o k., z Ja
worzna. IS 7β. zaginął.
Latocha Władysław, 5β p. 8 k., z
l'rzybrada, 3 S0β, rany. Latocha Fran
ciszek, 50 p. p. 1.1 k., z Przybrada,
I 1S:·2, ranny. Ligęza Michał, 20 p. ]>.
10 k., w niewoli. Lubaszewski Kazi
mierz. 40 p. p. 14 k., 1S86, za ii η ął.
Markus Jan, 56 p. p. 7 k., z Kosso
wej, 189»'., ranny. Moskwa Adam, G
bat. strzelę., 1 k., z Brodów, 1895,
w niewoli, w Penzie.
Nadybski Mich., 33 p. obr. kraj. 1
k., zaginął. Naglik Walenty, 32 p.
obr. kraj. 13 k., z Kańczugi, 1875,
zaginął. Nosal Franciszek IG p. obr.
| kraj. 4 k., z Tarnawy Górnej, 1S96,
zaginął. Noawk Stanisław 3 2 p. obr.
kraj. 12 k., z lwkowej, 1895, zaginął.
Oparek Józef, 56 p. p. 13 k. z Ja
strzębiej, 1S90, w niewoli w Petropa
wlowsku, gub. akmolińska.
Pająk Józef, 32 p. landszt. 2 k., z
Lachowic, 1S90, był ranny w piersi;
dnia 30 października 1915 przybył do
oddziału rekonwalescentów w Boch
ni. Paliclileb Antoni, 5tJ p. p. 11 k., z
Kukowa, 1890, zabity dnia 3 maja
1915. Paliclileb Antoni, 56 p. p. 1890
był chory; dnia 26 października udał
się ze szpitala w Wiedniu do pułku.
Pal u oh- Jan, l p. legionów, z Będzina,
1S90, był chory; dnia 9 listopada,
przybył do szpitala rezerw, w Cieszy
nie. Baszczyński Władysław 34 p. o.
kraj., 5 k., z Wygnanki, 1S77. był
chory; dnia 21 listopada 1915 p:zy
I był do zakładu dra Chramca w Za
kopanem. Pelc Piotr, 4M p. p. 3 k.,
zaginął. Pelczar Jan, 4 5 p. p. 4 k., z
Korczyny, 1891, zabity dnia 18 paź
dziernika, 1014. Pelczar Jan 45 p. p.
4 k., był chory; dnia 14 maja przybył
do rezerw, szpitala w Bruneck.
Ruchała Jan, 20 ρ. P· 7 k„ zabity,
ltyczawa Jan 4·) Ρ· p. 1 k·. z Kraw
ców. 1884, zaginął. Sakrejda Jan, .>'»
p. p. 16 k., z Kęt, 18i)0, w niewoli,
w petropawłowsku, gub. akmolińska.
Smaroń Walenty, 18 p. obr. kraj., 1
k.. z Wesołej, 1888, zaginął. Socha
Jan, 100 p. p. 10 k., z Szerzyn, 188:'.
ranny. Stec Jan, 57 p. P· k·»
Skrzyszowa, 1887, zaginał. S>'sk:l
Wojciech, 17 p. obr. kraj. w Wado
wicach i pochowany został na tamtej
szym cmentarzu, grób Nr. 465 l>.
Tomasik Jozafat, 13 but.
z Trzcinicy, 1802, w niewoli, w Ko
sy'· . .
Wanot Józef, 22 p. obr. kraj. 1"
k., zaginął. Wieczorek Jan. 56 Ρ ·Ρ
11 k.. z Bulowic, 1887, w niewoli.
\ViIk Ignacy, 25 p. P- obr. kraj. 7 k.,
z Giedlarowej, 1880, w niewoli. Wilk
Jan, 57 p. P- 15 k.. z Niedzielisk.
1884, w niewoli w Tomsku. Woźny
Iwan, 36 p. P- obr. kraj. 3 k.. z Ka
miennej, 1888, w niewoli w Omsku.
Wybraniec Paweł, 1< p. obr. kraj..
'» k., zaginął. Wybraniec Jan. 17 p.
obr. kraj. 10 k.. 1885 za?Hnął. Wy
ka Józef, 16 p. obr. kraj. 7 k., zagi
ną'· „ .
Zając Jan, 56 ρ. ρ. z Krydrycho
wic, 1885, w niewoli w Nowo Miko
jewsku, gub. tom?ka. Zajac Stani
sław. ίο p. p. u *·> ran">'· Za.pęb/
ski Antoni, 13 Ρ- Ρ 14 k- zaSin:,ł·
Ziomek Stanisław, 20 p. p. b>l i<
ny w głowę; dnia 2 sierpnia 1015 u
niarł w polowym szpi'alu 2 6 pocho
wany został na cmentarzu w Zamo
ściu. Ziomek Stanisław, 20 Ρ· Ρ·
ranny. .
żak Jan, 32 P- landszt. 4 k., z Ja
wiszowic, 1878, w nieoli.
O żołnierzach których nazwiska po
dajemy poniżej Biuro wywiadowcze
nie ma dotąd żadnej wiadomości
Batół Józef, 32 p. obr. kraj. C » ^p
Jakób. 45 p. p. Paweł. 4*
i ./ 3 4 n. obr. kraj.
η η. Durkacz .lozci, ι
Kukała Karol. 3 p. 9. ^?dyi '
ccnty. 16 P. ol.r. kraj. ooraH'^t"k
8., ρ p. Guzik Jan. l' P· P· I,a,at k
« P. Obr. *»· "·»«';
lak Antoni, Siîp . p. Jamró* " ' "
obr. kraj. .lamórz Domin k. 40 I.
,, juua Andrzej. 1. P· obi. k J.
Karczmarczyk Paweł. 15 p. P- K°P«
.lau. 40 Ρ. Ρ- Kostucli Wo,cieci., 1«
„ p. obrł kraj. Kozieł Karol. 80 p.
„ Król Andrzej. 20 Ρ- P· N^bar KaJ
zimierz, 45 p. P- Nowak Wojciech -,,
P. p. Pelc Leon. 14 bat. strzelc., Ple
cinoga Władysław, 40 p. P- P»etck
Franciszek, 56 p. P- Powałka Jan, uo
p. p. Rajchel Wojciech, Siekaniec Jo
zef, 17 p. obr. kraj. ślusarczyn Pa
weł, 95 Ρ· P· Szczygieł Wincenty .·'!
p. p. Szyszlak Adam, 18 p. obr. kraj
("Ciaq· dalszy nastąp:).
i Ν
l' Ν
NA DŁUGIE WIECZORY JESIENNE I ZIMOWE
POLECAMY
>
Żywoty Świętych Pańskich
fi Û
na wszystkie dni roku. Opracowane są podług ks. Piotra Skargi, T.
J. i innych wybitnych autorów. Napisane są w stylu prostym i ła
two zrozumianym. Nadają się tak dla dorosłych jak i dla dzieci.
Prześliczne ilustracye wzbogacają całą książkę. Prawie po każdym
żywocie następuje nauka moralna i modlitwa.
|r| Kościół Rzymsko Katolicki gorąco poleca czytanie tej nieoce
nionej księgi. Życie Świętych Pańskich służyć nam powinno jako
wzór do naślodowania o ile to możebnem w życiu naszem docze
snem, abyśmy osiągnąć mogli żywot wieczny.
1 ^żki „Żywoty Świętych Pańskich" ®
wynosi tylko $4.50, a z przesyłką $5.00.
Postarajcie się o egzemplarz jak najprędzej, bo zapas nasz
jest ograniczony. — Do nabycia: || Jj
w Kim. DZIENNIKA CHICAGOSKIEGO
1455-1457 W. DIVISION ST. CHICAGO. 1LL
a;·
Λ .',·.
=TS2BŁ=
,r , ~ Ml. rm ' ""'"liii "IIII ' Iiic=rri^^j
.„i: '. :·!· > ■ Ąjg
&>&
η /- ~ ~λ I
V PIĘKNY ALBUM g
ι WOJNY EUROPEJSKIEJ W OBRAZACH |
i
Zeszyt sporych rozmiarów albumowego formatu, pełen pięknych wyraź
nych rycin, reprodukcyi autentycznych fotografii, zdjętych
na TEATRACH WOJENNYCH EUROPY.
CENA 25c y POCZTĄ 30c
DO NABYCIA W BII KZB
DZIENNIKA CHiCAGOSKIEGO
1455-57 W. DIVISION ULICA CHICAGO, ILL.
MU.TM
I
i
Β
I