Dziennik Chicagoski. [volume], November 19, 1917, Page 6, Image 6

About Dziennik Chicagoski. [volume] (Chicago [Ill.]) 1890-1971

Image provided by: University of Illinois at Urbana-Champaign Library, Urbana, IL

                
• · t*#7l ···♦*··■···♦···■··· ♦•••■•••▼^ ■
* Po Wszelkie Lała *
▼Ατ
«il*·
•βι*
•ιΡ
•w
♦>
bardzo chętnie był nabywany i czytany
przez wszystkich przyjaciół
stanu wojskowego.
Kalendarz
PRZYJACIEL
1 ŻOŁNIERZA
Kalendarz „Przyjaciel Żołnierza" właśnie wy
szedł z druku w pięknej kolorowej okładce z do
datkiem kolorowego obrazu wielkości 8x12 cali.
przedstawiającego zatonięcie krążownika „Em·
den", oraz kalendarza ściennego
Kalendarz „Przyjaciel Żołnierza" oprócz ka
lendarium. posiada bardzo wiele powieści i rycin
na tle tak obecnej, jak i dawnych wojen, bardzo
wiele map z obecnego terenu wojny, oraz bardzo
piękny dział humorystyczny.
kalendarza tego posiadamy bardzo mało; za
mawiajcie więc zaraz. Cena tego kalendarza 40c.
z przesyłką pocztową 45c.
_ DZIENNIK CHICAGOSKI _
îffî DEPARTAMENT KSIĄŻEK tli·
fjt 1455 W. Division Str. Chicago, 111 "fź
;iv. * ;Ji:
i Nowość Nowość!
f— — 1
Naim7v^pr7nipi\<7a Książką Ooatrzooa 17 Β
wszelkie piazy.
W części IV-ej żaby i ogoniaste.
W części V-ej wszelkiego rodzaju ryby.
W części VI-ej owady i motyle.
DZIAŁ DRUGI: Królestwo roślinne; a więc drzewa owocowe,
leśne, drzewa i krzewy rosnące w strefie gorącej, rośliny wa
rzywne. przemysłowe, pastewne, zioła trujące i zdrowotne,
grzyby, trawy, zbieranie roślin i układanie zielników.
DZIAŁ TRZECI; — Królestwo minerałów.
Książka ta obejmuje tyle pożytecznych rzeczy w pięknej płó
ciennej oprawie na pięknym papierze; kosztuje tylko $1.50.
Dzieło to wydaliśmy w ograniczonej ilości — nie odkładajcie,
lecz zamawiajcie dopóki zapas starczy, adresując ;
DZIENNIK CHICAGOSKI.'
Departament książek. ■
1455 W. DIVISION ST. CHICAGO 1
PIERWSZY
KIESZ0>I£0\VY
POLSKO · ANGIELSKI
i ANGIELSKO-POLSKI
Dvkcvonarz-Slownik
Zawiera 3n,000 wyrazów, 256 tfcronic x objaśnie
niami do wymowy każdego angielskiego wyraz·.
Kalą2eczka Jeet roanlara 2% oala pnw cal», oprawna
w dellkaioą akórk% a wytfocaoaym polskim orłem I złotym
oapisem. Jweuo dsiełko, opracowane prze* fachowca. Na
końcu katąteczkl majdają alą rozmówki □ aj capiej a^T
winycb zdać w potocznej nowie
Lepszy od słownika Chodźki
w v razów, oo I «łowmkk Cbodikl, al a lepecy jeet od tego tło
wnika lem, ta dajo właściwa I poprawne tłómacseole wy
razów l dobra *1 a>ow%. Praytem kaląlka zaopatraona jeat
w alfa bet rcany akorowtda, papier cienki 1 mocny; rozmiar
ksłątecaiA ifrabdy I larwo moâe kyd aoazooa w kieactni.
Cen tyft· 75 cent6w m egzemplarz.
?\\ Π·»ί AiinSI/ Oli! η a nrnnl/i /im
Dziennik Ghicagoski
14554V W. Dtrlnfcm ulica
CHICAGO, LLL.
ii V* tut «« T:M
MIMii
Λ Κ. DICKENS. »
KLUB PICKWICKA j
| ·>Η) <Η<· &
Przetłomaczył z Angielskiego fi
β WŁODZIMIERZ GÓRSKI. |
l _ (Ciąg dalszy.)
Czy to z powodu wielce skomplikowanego spo
sobu, w jaki pan Pickwick wyskoczył z łóżka, by
się rzucić na tancerza, czy z powodu niezwykłej
odwagi, jaka o<kazał — nie wiemy. Dość. że spra
wił wielkie wrażenie na swych przeciwnikach;
gdyż ci, zamiast popełnić morderstwo, jak się tego
spodziewał filozof, zatrzymali si v» spojrzeli po so
♦ bie i w końcu wybuchnęli śmiechem.
— No, no, zuch z pana ! — rzekł Zefir.—Właź
pan do łóżka, bo się nabawisz reumatyzmu. Spo
dziewam się, że nie masz pan do mnie żalu—mó
wił dalej, podając panu Pickwickowi rękę, mogącą
zupełnie zapełnić jedną z tych rękawic blaszanych,
jakie widzimy nad sklepami rękawiczników.
— Bynajmniej — odrzekł pan Pickwick z po
śpiechem, gdyż, po przejściu wzburzenia, czuł zi
mno w nogach.
— Z rób pan i mnie ten honor — rzekł gentle
man z faworytami, także podając mu swą prawą
rękę.
— Z wielką przyjemnością — odpowiedział
filozof, włażąc w łóżko i ściskając podane ręcc.
— 'Nazywam się Smangle — rzekł gentleman
z faworytami.
— A ! — odpowiedział pan Pickwick.
— A ja Mi vins — rzekł gentleman w szarych
pończochach.
Tym sposobem znajomość została zawarta.
— Pan zapewne złożyłeś deklaracyę niewypła
calności — rzekł pan Smangle.
— O. nie! Odmówiłem wypłaty kosztów pro
cesu i straconych korzyści.
—· A mnie — zawołał pan Snuuigle — papier
zgubif.
— Pan byłeś papiernikiem? — zapytał niewin
nie pan Pickwick.
— Uchowaj Boże! nigdy nic upadłem tak ni
zko; w żadne handlarstwa nic wdawałem sic. Gdy
mówię papier, to chcę przez to powiedzieć weksel !
Ha! wszystko się stać może! Ale cóż stąd, że je
stem w więzieniu? czyż jestem przez to uboższy?
— Przeciwnie — wtrącił pan Mivins, i miał
słuszność. Pan Smanglel 'był nawet bogatszy, gdyż
siedział w więzieniu za to. że nabył na weksel pe
wną ilość biżuteryi, nic zapłacił na termin, a teraz
zastawił je u lichwiarza.
— No. no, wszystko to bardzo sucho rzecz —
zawołał znowu pan Shangle. — Wartoby przepłu
kać gardło Xeresem. Mivinis pójdzie po wino, ja
pomogę pić, a kto do nas przybył ostatni, ten za
płaci. Oto co ja nazywam bezstronnym podziałem
pracy.
Nie chcąc narażać się na nową kłótnię, pan
Pickwick przystał na tę propozycyę. Dał pieniędzy
panu Mivinsowi, który, nie tracąc czasu, poszedł
do kawiarni, gdyż było już około jedenastej.
— Słuchaj pan — rzekł cicho pan Smangle do ι
pana Pickwicka. jak tylko znikł jego przyjaciel —
ile mu pan dałeś?
— Pół suwerena.
— To bardzo miły gentleman... dyabelnie do
wcipny... mie znam nikogo dowcipniejszego od nie
go. ale...
Tu pan Smangle zatrzymał się i pochylił gło
wę.
— Przecież pan nie przypuszczasz, by sobie
przywłaszczył tc pieniądze? — zapytał pan Pick
wick.
'— O! nie! tego nie mówię! Wyraźnie powie
działem, iż jest to bardzo miły gentleman... ale są
dzę. że nie wadziłoby pójść za nim, by dopilnować,
żebv po drodze nie nadpił wina, albo nie zgubił
reszty. Chodż-no tu pan ! wyleź-no pan i zobacz, co
robi gentleman, który tylko co wyszedł.
To wezwanie wystosowane było do jakiegoś
małego człowieka o trwożliwej · minie. który dotąd
najspokojniej leżał na łóżku.
— Pan wiesz, gdzie jest kawiarnia? Zejdź pan
tam. i... albo nic!.... wiesz pan. jak go złapiemy? —
zawołał chytrze pan Smanglc.
— Jak? — zapytał pan Pickwick.
— Powiedz pan. niech za resztę kupi cygar.
Doskonały pomysł! Biegnij pan! Cygara nie prze
padną — mówił dalej pan Smangle — w razie po
trzeby. ja je wypalę.
Był to tak doskonały pomysł, iż pan Pickwick
nic znalazł za stosowne sprzeciwiać się tnu.
Przyniesiono wino. pan Smanglc wzniósł zdro
wie całej kompanii i najpiękniejsza harmonia w sa
li strażników. Później pan Smangle począł opowia
dać rozmaite romantyczne przygody ze swego pry
watnego życia, dotyczące głównie pewnego konia
czystej krwi i pewnej cudnej Żydówki.
Na długo przed ukończeniem tego opowiada
nia. pan Mivins już chrapał w swojem łóżku, trwo
żliwy gentleman tak samo; pan Pickwick również
uczuwał się sennym i raz tylko zdało mu się iż pi
jany gentleman zaczął znowu śpiewać: ale pan
Smangle. wylewając mu kufel wody na głowę, dał
tem łagodnie do zrozumienia, iż towarzystwo nic
było muzykalnie usposobione.
Wreszcie sen wszystkich ogarnął. ,
Nazajutrz rano, otworzywszy oczy, pan Pick
wick ujrzał najpierwej Samuela Wellera, siedzące
go na torbie podróżnej i z wielkiem zajęciem przy
patrującego się wspaniałej figurze pana Smangle,
podczas gdy ten, siedząc na pół ubrany na swem
łóżku, wysilał się bezskutecznie nad zmuszeniem
go do spuszczenia oczu. Powiadamy bezskutecznie,
gdyż Sam. obejmując jednem spojrzeniem nogi,
głowę, twarz i faworyty pana Smangle, nie prze
stawał go rozglądać z żywein zadowoleniem i tak
mało dbał o wrażenie, jałcie tem sprawiał, jakgdy- j
by patrzał na jaką statuę, albo wypchaną figurę. I
Przegląd ten coraz widoczniej oburzał pana Sman
gle, tak, że pan Pickwick uznał za właściwe przer
wać tę inspekcyę.
— Saniie! zawołał.
— Słucham pana.
— Nie zaszło nic nowego od wczoraj?
— Nic ważnego, panic — odrzekł Sam, nie
przestając wpatrywać się w faworyty pana Sman
gle. — Wilgoć i gorąco^ atmosfery zdaje się bardzo
sprzyjać wzrostowi rozmaitego czerwonawego-'
zielska; zresztą wszystko idzie swoim trybem.
— Podaj mi czystą bieliznę.
V sposobienie i zamiary pana Smanglc, chociaż
bardzo nieprzyjacielskie, złagodziły się, jak tylko
zajrzał do wnętrza torby podróżnej, przez Sama
przyniesionej; zmieniło to zdanie jego nietylko o
panu Pickwicku, ale i o Samic. Wskutek tego, ko
rzystając zc sposobności, oświadczył tonem dono
śnym'. iż poczytuje Sama za oryginała czystej krwi
i. co za tem idzie, za jednego z ludzi, jakich szcze
gólnie lubi. Co do pana Pickwicka, to od pierwszej
chwili żywi on dla niego współczucie bez granic.
—Czy mogę być w czcm pożyteczny pann?—
| zapytał.
— Zdaje się, że nie; dziękuje — odrzekł filo
zof.
— Może pan potrzebujesz odesłać bieliznę do
praczki? Znam tu doskonałą praczkę w sąsiedztwie.
Przychodzi do mnie dwa razy na tydzień... Na Jo
wisza! jakże to szczęśliwie składa się! dziś właśnie
ma przyjść. Mogę oddać pańskie rzeczy razem z
mojemi! Nie mówmy o ambarasie: cóż to znaczy
am'baras? Do czegóż byłaby ludzkość, gdyby gen
tleman w nieszczęściu nic zadał sobie cokolwiek
ambarasu, by dopomódz innemu gentlemanowi,
znajdującemu się w takiem samem położeniu?
Tak mówił pan Smangle, jednocześnie podsu
wając się do torby jak można najbliżej i okazując
wzrokiem uprzejmość najbezinteresowniejszą.
— Może pan ma co dać do wyczyszczenia
chłopcu? — zap\tał.
— Nic a nic — odrzekł Sam, wyręczając pana
Pickwicka. —'Być może, iż gdyby jeden z nas wy
niósł się w oczekiwaniu chłopca, to sprawiłby tem
przyjemność drugiemu.
— A niema nic takiego, cobym mógł ułożyć
razem w skrzynce i oddać praczce?
— Ani cienia pończochy — odrzekł Sam. —
Obawiam się. iż skrzynka ta jest przepełniona wła
snemi rzeczami pana.
Słowom tym towarzyszyło wyraziste spojrze
nie na tę cz껜ć ubrania pana Smangle, która zwykle
stanowi o umiejętności praczki. Wskutek tego gen
tleman ten odwrócił się i widocznie w złym humo
rze wyszedł na dziedziniec, na lekkie a zdrowe śnia
danie, składając się z dwóch cygar, kupionych wczo
raj za pieniądze pana Pickwicka.
Pan Mivins, który nie palił, a którego rachu
nek w miejscowym sklepiku dosięgał już do same
go dołu szyfrowej tablicy i przekupień za nic nic
chciał odwrócić na drugą stronę tej pierwotnej wiel
kiej księgi, pozostał w łóżku, by, jak sam mówił,
zjeść śniadanie z Morfeuszem.
Pan Pickwick, wysławszy Sama po niektóre
sprawunki, udał się do pana Rokera. aby się roz
mówić o swym przyszłym lokalu.
— A! pan Pickwick! — rzekł gentleman, prze
glądając księgę. — Miejsca nam nie zabraknie.
Dam panu bilet kątem do Nr. 2l-go, na trzeciem
piętrze.
— Bilet, jaki? — zapytał filozof.
— Bilet kątem. Czy pan'nie rozumiesz tego?
— Przyznam się, że nie — rzekł pan Pickwick,
uśmiechając się.
— Ależ to jasne, jak dzień. Będziesz pan mie
szkał'kątem pod Nr. 27-vm, w towarzystwie innych
gentlemanów.
— Wielu ich jest? — zapytał pan Pickwick,
nieco zaintrygowany.
— Trzech....
Pan Pickwick odkaszlnął.
— Jeden duchowny — mówił dalej pan Roker,
pisząc coś na małym kawałku papieru — drugi rze
źnik.
— Kto? — zapytał pan Pickwick.
— Rzeźnik — powtórzył pan Roker. popra
wiając koniec pióra. —IX«eddv! przypominasz so
bie Toma Martina? to był hulaka!
Wyrazy te były zwrócone do drugiego miesz
kańca pokoju, zajmowanego przez pana Rokera,
który właśnie pracował nad zeskrobywaniem błota
z butów scyzorykiem o dwudziestu pięciu ostrzach.
O! tak ! tak ! — odpowiedziało indywidyum za
pytane.
— A trzeci — zapytał pan Pickwick, nic bar- |
dzo zadowolony z dwóch pierwszych.
— Xeddy! — zawołał pan Roker — kto jest
ten Simpson?
— O i ten. to nic! pierwej był wspólnikiem ku
glarza. potem filutem zwyczajnym.
—· Tak i ja myślałem — odrzekł pan Roker, od
dając kartkę panu Pickwickowi. — Oto jest bilet
dla pana.
Zakłopotany filozof wyszedł, rozmyślając nad
tem, co ma teraz, począć, W końcu postanowił zo
baczyć przynajmniej ludzi, z którymi chciano go
umieścić: udał się więc na trzecie piętro.
Błądząc długo po galcryi i pracując nad wyczy
taniem w ciemności numerów na drzwiach, spotkał
nareszcie chłopca z szynkowni i zapytał, gdzie jest
2Τ-my numer.
— Piąte drzwi dalej — odrzekł chłopak. — Na
drzwiach tych wymalowany jest gentleman na szu
bienicy z fajką w ustach.
Kierując się tem wskazaniem, pan Pickiwick
poszedł dalej, wynalazł wzmiankowanego gentle
mana i lekko zapukał do drzwi ; potem zapukał mo
cniej. Ate gdy napróżno powtarzał tę operacyę. t
zdecydował się w końcu zajrzeć do wnętrza.
(Ciąg dalszy nastąpi.) |
Wykaz Otwartych Głównych Centr
Rekrutacyjnych Armii Polskiej i
Oficerów tam Urzędujących.
*JlL
Buffalo, Ν. Y. — Broadway i Player ul. w Sokolni
Oficer J. Żebrowski.
Boston, Mass. — w Sokolni tamtejszej Oficer A. Wiącek.
Bridgeport, Conn.— 636 S. Main str., Sokolnia. Oficer Z. Nowak.
Chicago, 111. — 1309 N. Ashland ave., Dom Związku Polek
Oficer W. Skarżyński.
Cleveland, Ohio. — 714G Broadway, Sokolnia.
Oficer L. Adamczak.
Detroit, Mich. — róg (lieue i Forest ul. Oficer W. Saczalski.
Milwaukee, Wis. — w Sokolni.tamtejszej .. Oficer Rom. Tylko.
New York, Ν. Y. — 237 K. 22 ul.. Sokolnia Oficer F. Dziób.
Schenectady, Ν. Y. — w Sokolni tamtejszej Oficer J. Sajler.
Wilkes Barre, Pa Oficer W. Sulewski.
Winnepeg, Man. Kanada — róg Manitoba i Parr ul.
Oficer S. Błaha.
Pittsburgh, Pa. — róg S. 1S ul. i Carey ave., Sokolnia.
Oficer A. Czarnota.
1
ύBURT'À
SŁOWNIK
Polskiego
I Angielskiego Języka
ułożyli
W. KIERST 1 o roi. O. CALLIEft
DWIE CZĘŚCI W JEDNYM TOMIE.
CZĘŚĆ PIERWSZA: POLSKO-ANdlELSKA.
CZĘŚĆ DRUGA: ANOIELSKO-POLSKA.
Jestto specyalne wydanie Dziennika Chic?goskiega
Śmiało twierdzić możemy, że Żaden inny słownik
polsko-angielski i angielsko-polski nie może się ró
wnać ze słownikiem Burt'a co do układu. Zawier·
przeszło 800 stronic ładnego, wyraźnego drak*
Oprawa jest gustowna i trwała.
Pojedynczy egzemplarz kosztuje $L
Za prmylkf jeciUwą Mąctji trick· 10 ceatéw
Dziennik Chicagoski
1455*1457 West Division ulica
CHICAGO, ILL
f - lii aro otwart· kMdtie 6*1· ort (odi. 7»30 iraoa do 7:M wl#. I
cBorem. ■ wrjątklem nl*dcl«l I *wląt arociyatycb.
id Pi
(W czasie 40 godzlimegi nabożeństw! I kiedykolwiek)
: : ŚWIĄTOBLIWIE :
PBZED NAJŚWIĘTSZYM SAKRAMENTEM
ι ι PRZEPĘDZONA i ι
Papierowi okładki, itronio 43 druku, format 5iX3i caL
ZAWIERA:
SŁÓWKO do czytelnik*. Modlitwa przy odwiedzania
Najśw. Sakramentu. Godzina świątobliwie przed Naj
świętszym Sakramentem przepędzona. Litania o Naj·
świętszym Sakramencie (do prywatnego użytku). Po
zdrowienie Najśw. Sakramentu. Akty Dziękczynienia Panu
Boju po skończonej godzinie adoracyi Najśw. Sakramentu.
Polecmiesię Panu Jezusowi. Polecenie się Najśw. Panni·
Maryi. Odwiedzenie Przenajśw. Sakramentu. Pozdrowie
nie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Akty Strze
liste.
CENA ZA JEDEN EGZEMPLARZ ΙΟο Ś
W W1ÇK8ZE.J ILOŚCI PA JEM Τ STOSOWNY RABAT.
DZIENNIK CHICAGOSKI
1457 W. DIVISION UL. CHICAGO, ILL.
ŚWIETNE DZIEJE POLSKI
opisane w sposób niezrównany
przez Jana Oglrtskiego-Kontrymowlcza
W promieniach sławy
Ojirawna w angielskie płótno, trwale, druk wyraźny
książkowym papierze.
Cena 75c, pocztą 85c
Książka ta powinna znajdować się w każdym dom*
I to zawsze pod ręką ażeby każdv członek każdej rodzi*
ny, czy to dziadek, ojciec, syn <<ib wnuk, zarazem t b··
b»łsia, matka, córka i wnuczka, mogli czytać i zacbwj*
cać się dzielnością i męstwem naszych przodków.
dziennik chicagoski
1455-57 W. Division ul., Chicago, UL