Wiarus., February 11, 1886, Image 1

About Wiarus. (Winona, Minn.) 1886-1893

Image provided by: Minnesota Historical Society; Saint Paul, MN

                
i
ŁCZ6 [ą
,nrt»
'WS*
rJjtyczne,
•ntsssm-
2"*.*
b«
,tik każde oJ^To'i"lit
z
u',vvv^'lnA
naJk-, «tak P^(
1
frakn^ rok jeden.
Cd cal:- drf11
ua cai:
Na rft/-
wicrsza
..
k(lff
0
1
Od Wydawców i Bedakcyi.
ilysi wydan:«% pismu polskiego w Winonie
od dawna kiełkowała w łonie tutejszej pol*
feic£'
kolonii, lecz wahano się ją w czyn wpro
Ijfcdzici, bacząc nu niepwwodz nie rożnych no
r'ch gazet, które fanfarwuieznie zapowiedziano
szumuem artykułami w świit puszcz me, krót
tylko chwilę jaśniały śród nielicznego grona
"IjWmtolek publicystyki polskiej w Ameryce, aż
reifieupodziewanie, jak szybko upadające meteory,
»ikf3- w otchłani zapomnienia.
Jako przedświt pojawienia sit u nas regular
wychodzącej gazety można uważać wyszłe
w końcu minionego roku dwa pólnumera
'rzyjA^eta Ludu" i jeden poiov\ iczny numer
Koi^
11
1
WinoAakiego". .Drukarnia pierwszego
^Lsma i' dzisi1!^ egzystuje w Winonie
.jako wla
KudiiictlegftvJU^rW®**'1 Ludu" może
si^pTk• CdiQczuik lub dwumiesięcznik
rchodz-ć będzie, czcionki zaś "Kuryeia Winoń
lego" juk zostały sprzedano ^o drukarni an
blskiej, gdyż nakładca, krawieł Kurczewski,
u v
iNtiraąjr'.
nrzedsieb
i or s w o b&.
_dos ta toczny eh
11 z p. Kuttynkl* nie wspólnego, nie jest
'ftlji daUzyflPd^eiB^rrzyjiieielit Iudu", ani też
|Xuryej^ ^n^i^nego". Należy je raczej uwa
iai juto ptwWjRij^asz organ polityczny, na
podstawach, za Hórego
^ychodieniA sumienne i rozsądne re
•f^em imieniem i kapitałem
dawna w Ameryce osiadłych
fonve, n proXwo-religijne dążnosći pisma na
obiawia już sam krótki tytuł „Wiarus",
[•e to pojęcie zawiera w sobie zarazem wiarę,
lość Ojczyzny i odwagę cywilną.
Jako wiarusy z Kościuszką na czele pod has
„Wimię Boga za naród, wiarę i Ojczyznę 1"
ubywali pod Racławicami moskiewskie armaty,
lak i my pod również naredowem hasłem „Bo
'ie zbaw* Polskę!", dobrze najprzód skupiwszy
U obliczwszy nasze siły, odważnie i wytrwale
•lciyć będziemy z wszelkiemi przeciwntściami,
międ»y epółeczeństwem polskicm w Amery
w pełne czystości utrzymać naszą święcą
arę u^roi^we tradycye, krzewić pomięd^r
em naszj^^iyAvdziwą oświo.Łę, podnosić w
n poczucie goosKoi narodowej i zdobywać dla
p£&dnie \Lzebnęj potędze iywiołu
"(ich 7fe^^zonych stanowisko
jako pisn
E&.lzi o LnvW-.ni, literatem,
,/ec/y s|toitH/.nyoli
n!i
/n)Ciyk#
$
praedpłata rocza* $1.00
lYiitpn'/.uy 3 00
D,Kurop«
2,00
!1J"ldlMV(%
$ 10,00
$ 1,50 i'.
25
druku ua raz
Od drohnCr^bn(.g«t druku na raz
Ot! *'!l
1
Ogłoszenia potoczne.
1.0G
aiiia i poszukiwaniadla abu-
c»'!l druku
'parzenic takowych, o połowę taniej
Listy prosimy adresować:
IAR1J8" Letter
50
Box
44
'*v.
No. 1
wnymi dostania dobrego towaru idźcie do
Jeżeli chcecie zaoszczędzić pieniędzy i być pe­
S. K1.KISIIJIAX A
„One 1*1! i( i: CLOTHIEK
w którego składzie są ściśle stale ceny. Znajdziecie tam
najobfitszy zapas ubrania i czego tylko zechcecie, czy
to dla mężczyzn, czy chłopców.
w
Na rogu 3ej i CENTRE ulicy.
Leon Kolbiecki, polski klerk.
Pa mie tajcie
lie towarów łokciowych, dywanów i
pod fin ni}
Tl 1
iTfc
ul.
XT
Vł
Mianorwicie znajdziecie tutaj jak najobfitszy zapas ila
^li.HSńiyriyngów, kartonów, różnej odzieży, jedwabi i. t, p.
podług upodobania i po tańszych cenach, aniżeli w jakim
kolwiek innym handlu.
u
lllUl
potrzebujecie czegokolwiek z towarów łokcio­
wych. jiydanów [carpets] płaszczy i. t. p. nie omijajcie
rozmaitości
ll«
czymy z ufnością na poparcie wszystkich wiaru
sów w Ameryce, tem więcej, że będziemy mieli
sobie za obowiązek, stawać we wszystkich wa
żniejszych sprawach iiurodowyeh po stronie na
szego Związku Narodowego i z organem tegoż
otrzymywać jaknajserdeczniejsze etósunki, byle
tył ko, wiernie się trzymając statutów Związku,
w niczem nie przekraczał prawd 1 zapad religi
rzymsko katoliekiej, a do tych liczymy przede
wszysskem naieżyte uszanowanie dla naszych
kapłanów, choćby i ten lub ow Związku nie po
p.erat. (.0 i i sób świeckich jesteśmy tego zda
nia, żo każdy, który dzisiaj liie idzie ręka w re"
kę z /wiązkom narodowym, kto po za kołem
stoi i nie bierze udziału w naszych sprawach
społecznych, ten z czasem zupełnie przepadnie
dla narodu, zabije sam w sobio myśl i ducha
naszego wielkiego spółcczeóstwa. A nie pójdzie
mu to bozkarnie: porzucone i wyłączone z gro
na naturalnej sp&lności jednostki dla swoich, dla
obcycłi stają się w końcu podejrzane i popadną w
pogardę
«woj«u1i41ka
•Ut do guata i iyc«eA swy^ «»ył^inUr«Sw
dla dobra ogół u, każdem u przyznać trzeba przy
najmniej tę zasługę,
ii
Pisma publiczne są tylko odzwierciedleniem
tego, co się w- apółeczeństwie dzieje, potrzeba
przeto w społeczeństwie, między ludźmi mają
cmi wpływ i kierującymi postępowaniem partyj
zaprowadzić porozumienie, a będzie się wnet w
zwieiciadle pokazywało inaczej. Wtedy pisma,
zamiast stawać tię powodem do coraz to nowych
swarów, bęią się
°*M-\
•Sr
Służąc wedle najlepszej wiedzy i woli, jak nam
każe Mumienie, sprawie naszej narodowej i spra
wie drogiego nam nadewszystko katolicyzmu,
gędziemy unikali o ile raożnośći wszęlkiej.-pote-~f żgoćfóie dążyć do celu oświaty.
innemi pii^Tftmi polsktemi. jgdyi wiemy,
ii k«ik»
praonje,
aao#e,
stó-
przyczynia się do utrzy­
mania języka polskiego tutaj na obczyźnie. Ko
śćiołowi, szkole i domowi, tym j«dyiiynr» naszym
przystaniom, w pomoc bieiyć może jodynie dru
kowane słowo polskie, i to nie sporadycznie i
przypadkowo do ludu trafiające, ale peryodycznie
a regularnie, aby mowie ojczystej nie zabrakło
pożywienia i zdrowych soków.
stawały źródłem zachę­
rucze
ty 1 dyrektywą do regulowania usiłowań, do jedne
go zmierzających celu, choć rozmaitemi podąża
drogami. Nad tem trzeba
ię zastanowić i ko­
8
niecznie usunąć tego raka, toczącego nasz orga
nizra, nie trzeba zużywać
ięłkS^adania naszego, li nowanie, on sobie zdobywać ^we
bU na nędaną walk()
zewnętrzną.
,,W i a u s" z wszystkiemi pismami pol
skiemi pragnie żyć w milej zgodzie, żadnego
nie będzie zaczepiał i żadnemu £ie będzie wcho
dził w drogę. Niechaj każde swoje pa-
le
po
-r
działania, śmiało wznosząc rogatywkę na.Ul
hkim posterunku, najdalej wysuniętym na Vu
chód.
v' ut«j po różnych ifohujiach W isconsii.dT
Minnesoty miękka po pa^o tysięcy Pidakćw,
trzymając się gromadnie dom pizy domu, db^
przy dłoni, skupiają się w Njjodowe Towarzy
stwa, wiernie zachowując inni-do.we zwycza
je i obyczaje, jcdci drugiego poucza i popien,
jako dzieci jednego narodu, jako. osobna ginira
ptdska w obcem mieście.
Dziwiliby się, jakby im wz.oku przybyło i
suicliu, nasi tilozofbuie z Poznania. Krakowa i
Warczany, gdyby zawitali sobie n. p. do nszoj
Winonny, zobai-zyli. «:lo nice zamieszkałe
i rze/ 'Poluków, nztyszeli polską mowę po
k a a a v i
1
Odzywamy si.ęfrzeto do was o jakiw.jg&F^
aze poparcifi^«iff«ego pisma pietylko abonamen
tem, lecz ralrie nadsftlaniom ogloszeń, udrelaniem
nam interesujących ogół wiadomości i nadiiCTafli^m.
artykułów o bieżących wypadkach, aby społe
czeństwo nasze jaknajściśiej połączyło się z ile
dakcyą,1 której w trudnem położeniu taki ciepły
a cgólny związek z społeczeństwem, dla któ
rego gorliwie pracuje, bidzie zasiłkiem moralnym,
najskuteczniej wytrwałość popierającym. Każdy
w swoim zawodzie znajdze, co ogłosić przez ga
zety mu potrzeba, u życie 1 położenie nasze
wspólne co chwila nastręcza materyał do kores
pondencyj dziennikarskie!-,.
Nie potrzeba więc, jak tylko dobrej woli i
pamięci na tych, którzy poświęcając sią dla naro.
du, o pomoc błagają, a da Pan Bóg, bezint-eroso
wne wydawnictwo nasze uwieńczone zostanie
najpomyślniejszym skutkiem.
j4y^O.
Na obcej ziemi rozproszona wiara
Nie traci ojców mowy, ani ducha,
Jak w sercach młodych żyje cnota stara,
Tak w piersiach, męzkich rycerska otucha,
Jedno brzmi hasło po wielkim przestworze:
Zbaw Polskę, Boże!
Od Mississippi aż do Niagary,
Od Kordyljerów po stepy teksańskie,
udzie tylko garstka mieszka polskiej wiary,
Tęskne westchnienia ślą dzieci słowiańskie
Do ukochanej Ojczyzny za morze:
Zbaw Polskę, Boże!
Wszelkie gorszące niech ustąpią swary,
Niechaj się kłócą Negry lub Mulaty,
Nam narodowe wywiesić sztandary
.m^cUitwa. niechaj dopomoże:
--.V
Zbaw Polskę, Boże!
Kiedy pójdziemy ramię przy ramieniu,
Łączyć 'się będziem w narodowe koła,
Wnet będzie chwała polskiemn imieniu,
Dobrych wiarusów wyda polska szkoła,
Nie przebrzmią pienia, wznoszone w pokorze:
Zbaw Polskę, Boże!
Farmer poznański w świeżej orząc glebie,
Nuci za pługiem dumkę narodową,
A jak rodaka zabaczy w potrzebie,
Szybko mu śpieszy z pomocą gotową
Wzdycha drwal lacki w minnesockim borze:
Zbaw Polskę, Boże!
Matka pacierza ucząc lube dziecię,
Miłość Ojczyzny wleje w młode serce,
A gdy dziewice w pełnym życia kwiecie,
Anielską rączką tkać będą kobierce,
Wyszyią na nich nasze Polki hoże:
Zbaw Polskę, Boże!
PISMO DLA NARODU POLSKIEGO w AMERYCE
"i
Wychodzi raz w tydzień t. j. w Czwartek.
i **1
a e s a u a
cyach i prawie w każ lym kąciku nna-t'.
Niejeden, który w Kuiopie licho móvii po [o'
sku, tutaj dop ero nauczył s płynire wysławiać
w języku ojczystym.
Doszliśmy już do teyo sto|n a sftm^wiedv.y
narodowej, że poznaliśmy, iż tutej-ze dwa pismw
angieUkie i tyleż niemieckich nie są pożytec/.1
nym, owszem poniekąd szkodliwym dla nas po
karmem, i o własnych silach założyliśmy pismo
polskie Wielo to kosztowało pieniędzy, wiele
trudów i zachodów, ale chętnie ponieśliśmy tę
ofiarę na ołtarz narodowy w przekonaniu, że
ztąd popłynie błogosławieństwo niotylko dla na«
szych inteiesów miejscowych, ale i dla sprawy
polskiej wogólo.
Od was, Ivodacy miejscowi i zamiejscowi,
zależy teraz dalsze istnienie i rozwój tej młodej
nttOftpwej roóUuy, która tutaj na odosobnieniu
tyliwtedy w bujny kwiat jro«kwittią5 będzie
«uogła, Jeśeli będzie jaknajataranwiej utrzymywa
na i pielęgnowaną.
Ogłoszenia wszelkie dla swoich Kodaków przyjmować będziemy jeszcze taniej aniżeli pobok wymieniono.
Uoże zfejiw Polftk^!
Winona, Minn., Czwartek dnia ligo Lutego 11
Entered at the post office at Wę ona, Minnesota, as second class matter.
Pod odpowiedzialnością Franciszka Drążkowskiego.
Niech w sercach polskich przetrwa wiara,wiedza o tem-wszystkiem, cy Bóg" dla nas
stała, stwoizył, na jakich pr#£ach cały twór
boski istnieje, na co iio co tu na tyi
Niech nas kojarzą węzły święte, miłe,
-J
i
It!
Aż się połączy emigracya cała
I w wiejk% wzrośnie na obczyźnie siłę!
Niepodległości wskai nam, Panie, zor/c,
Zbaw Polskę, Boże!
Dążmy do oświaty.
Stare,jak świat, zdanie moralne „Pra
cuj i módl się!" ustawicznie nam przy po
mina, iż mamy chwalić Pana Boga przez
pilną pracę i gorliwe spełnianie naszych o
bowiązków obywatelskich, stawać się po
żytecznymi członkami społeczeństwa. Gdy*
by nie praca, gdyby nie zdrowie, siły i
chęć do niej, myśl, serce i dusza nasza,
całe istnienie nasze nie miałoby wyższego
celu, a gdybyśmy byli pozbawieni wgzel
Uiej nadziei lepszego przyszłego życia, toć
równalibyśmy się nietylko zwierzęciu, ale
głazowi nawet.
Praca, idąc w parze z uwielbieniem
Najwyższej i&icty, zdobi człowieka i wzbo
gaca, a pilność i p#bożnoś$, połączone z
oświatą, wywodzą nas z zamętu i krJuży
zastarzałej ciemnoty i niedołęztwa, czynią
naz coraz doskonalszemi dziećmi Boga i
coraz zdolniejszyiny do wykonywania praw
przyrodzenia, czyli natury, owego niezmie-1 zolnej pracy i udręczonego
rzonego ogromu świata.
Jeżeli więc tak jest, wtenczas nie u
włalzajmy przeznaczeniu naszemu, lecz
id&ay w pomoc wivdzouynr&Qbi'ym sJdog
iipsnom naszym, które Pan Bóg wpoił w
dfus/cę naszą, i starajmy się coraz więcej
otewiecać rozum nasz. jak dusza nasza pra
gnie osiągnąć zbawienie wieczne, a stawać
będziemy nietylkto cora^ lepszymi, ale
i milszymi Bogu, zdołamy poradzić sobie
i bliźnim w najtrudniejszych położeniach.
Baczmy jednakże 11a to, że najmniej
szy promyk oświaty sam przez się nie
wniknie do komóre.. rozumu i rozsądku
naszego, jak nie przeniknie promień sło
neczny przez gruby mur, przez szczelny
płot, ani nawet przez koronę gęstoliścio
wego drzewa, tak nie przeniknie duch re
ligii, wiafy i moralnej nauki do serc na
szych bez przewodnika. Chcąc więc pozy
skać cząstkę tej oświaty, która już pra
wie wszystkie narody opromienia, pm?z
co też wiek obecny wiekiem oświeconym
się zowie, nie bądźmy więc i my Polacy
ostatnimi, ale szukajmy szczęścia w o
świacie, szukajmy przewodników na dro
dze tego wznios'ego celu. Przewodnikami
zaś takiemi są nauki, książki i pisma.
Pewni jesteśmy, że dużo znajdzie się
takich, co powiedzą: ,,Przecież ja chodzi
łem do szkoły i dzieci moje do szkoły
ły posełam, by się czytać i pisać nauczy*
ły, i na tem dosyć. Inni znów powiedzą
,,Co mi po wielkiej nauce! Mój ojciec czy
tać, ni pisać nie umiał, a żył i dobrze mu
się wiodło, 1 ja czytać nie umiem, a też
żyję, to i moje dzieci żyć będą, zresztą
po mojej śmierci niech tam robią, co chcą,
niech i trawa nie r«)śnie| Qrzeszne ta
kie rozumowanie sprzeciwia się nietylko
przeznaczeniu człowieka, ale uwłacza sło
wom Chrystusa Pana, który do apostołów
i uczni swoich mawiał Starajcie się
być doskonałymi, bo ojciec mój niebieski
doskonałym jest.
Owym zaś, którzy utrzymują, że do
syć umieją, skoro tylko czytać potrafią,
odpowiadamy, że to nie wystarcza, bo ża
den człowiek jeszcze za wiele się nie na
uczył, ani też za wiele nie umiał, o So
krates, najmędrszy z Greków, powiedział:
„Kto mówi, że wszystko umie, ten nic
nie umie, bo każdy człowiek dzień z
dniem się uczyć, więcej umieć powinien.
Ta odrobinka nauki, którą odbierają
dzieci nasze, i którą i my odbieraliśmy w
szkołach parafialnych, nie sięga
Jest ona atoli pierwszym szczeblem w &}
drabince, po której całe życie stąpać /ma
my, a jeżeli innego użyjemy poró^ania,
jest tylko maleńkim otworem, prz^z który
do wielkiego ogrodu przejść mj^vj a o
grodem tym jest świat cały, jest wszech­
daleko.
świecie żyjemy. Nad wiedzą tą zastanawia
ją się lud/.ie, lepszemi, aniżeli my, od Bo
g.^ obdarzeni zdolnościami, zgłębiają taje
mnice przyrody, dochodzą najmniejszej
drobnostki, .stwierdzają swe badania dowo
dami i stawiają zdania i prawidła, które
objawiają nam e _y!i przekazują przez pis
ma i odpowiednie książki. To ich pisane
czy drukowane słowo, na gruntownem d©'
świadczeniu oparta, je-t dalszą a najle
pszą szkołą wszystkich narodów.
Szczególnie w obecnym wieku jeden
naród ugania się przed drugim, aby jak
najprędzej stanąć ia najwyższym szczeblu
doskonałości.
Dążtiość ta nie jest obcą i dla nas.
Naród nasz, nasi mężowie stanu, filozofi,
pisarze i poeci, wielu artystów 1 przemy
slowców, nawet dorównują niektórym je
dnostkom innych narodów, a .poniekąd je
nawet przewyższają.
My tjikv) [o.-.cci ięC/,uą ua utrzymanie
zarabiający prostaczkowie stoimy spokoj
nie nr. uboczu, podczas gdy wyprzedzają
nas innonarodowcy, lekceważymy sobie
dalsze umysłowe wykształcenie. Czas prze
cież, byśmy i my się ocknęli i chwilę mo
położenia na
s/.ego starali się uprzyjemniać sobie czy
taniem pożytecznych pism z wszechwie
dzy świata.
Do niejakiego czasu brakło nam od-
ludowa doszła drrniespodzięwanego roz
kwitu, a gazet polskich i w Ameryce po*
jawia się coraz więcej. Z tych to przede
wszystkiein korzystać powinniśmy, jeżeli
jako dzieci potężnego narodu nie chcemy
pozostać za innoplemieńcatni.
Qazeta polska zwłasacza tutaj na ob
czyźnie powinna być mile widzianym go
ściem w każdym polskim domu, bo raz
odświeża w nas uczucia narodowe i zami
łowanie po ojczystego jężyka, a powtóre,
jako pismo polityczne powiadamia, nas o
wszystkich ważniejszych wypadkach w ca
łym świecie, o rozwoju umysłowym i prze
mysłowym tak w kraju, jak za granicą,
podaje rady i wskazówki przy prowadze
niu różnych interesów, słowom nieustannie
czytelnika poucza i oświeca. Jeżeli nauki
jej przypadają ci do gustu, słuchaj ich z
uwagą i z zupełnem zaufaniem oddaj się
takiemu nauczycielowi, a będziesz miał z
tego nieoszacowany pożytek.
Szkic historyczny Stanu
Minnesoto.
Ćwierć wieku temu przedstawiały o
bsz&.ry, dokoła których wytknięte są dzi
siaj granice stajni Minnesota, dziką pusz.
czą, zamieszkała przez Indyan, a klimat
tej ziemi miano za tak nieznośny, iż ża
den biały nie byłby się ważył na niej
siedlić.
Mimo to świat cywilizowany już%jel*r.
1665go wiedział coś o Minnesocie, kiedy
zaczęli kraj ten zwiedzać francuzko-kana
dyjscy handlarze futer. Już w r. 1679 u
rządził Sieur au Luth scaoyą wojskową i
handlową na krańcu jeziora Superior, a w
roku następnym zwiedził południową Min
nesotę misyonarz Leuis Hennepin z zako
nu O.O. Franciszkanów. Dziesięć łat pó
źniej objęli kraj ten w posiadanie dla kró
la franouzkiego Mikołaj Perot, Le Sueur,
Marert i inni a Le Sueur urządził potem
stac/ą handlową w pobliżu dzisiejszego
M*nkato.
Wszyscy wyże,
innych, którzy po
wiali kraj ten w
wychwalając jego
klimat i odtąd cora
nesotę francuzcy li
W r. 1763 ur
tejszej okolicy^fjnaj
zu króla an
dzisiaj się
dę z Mjfyana
/a
ienieni i wia/u
tąpili, przedsta
pszei^^wietlje^
i tK^rk^iwiy"
ri£&*li Min^
tu-
z rożka
nejscu, gdzie
ił, zawarł ugo
|opisał kraj jako
«WURlJH4i
literatuie, scenie anil general news/
AM I*Ueta xhoulj ij^ adJrMMd to
„WUBU»» Loiter Bo*_44
Winona, MiDn.
piękny, n
równocz
kolonią.
chła wojn
zniweczyła.
koloniśp^^y wówczas z-tkł r*
,:i
Ackn®wiedgmen
W r. 1849 liczyła Minn. miesz. 4|
1850 -61 .|
1860
1865
1870 43!
1875 597.!
1880 T80,i
W ostatnich 5 latach, od liczeni
roku 1880go liczba ludności znaczniej
wzmogła, niż kiedykolwiek przedtj
tak iż ją obecnie śmiało pod«ć możnej
taiitoto
po:
południowych
nia, rybołóstwa, ścinaj$ft^rzcwa
istoryJ
$ 2,00
I 1.00
$ 3,00
$ 10,00
$ 1,50
35 c]
$ 1,00
pri™ '"0''
MCe
50cl
jroponoT
^'krotce pc
^podległość i plari^
Stany Zjednoczone do roku 1804'
ciły sobie prawo własności względem
kich krajów, położonych na zachód
Mississippi, gdyż Hiszpania na mocy
ich odkryć przywłaszczała, sobie ziemii
zatoki meksykańskiej aż do stopnia
rokości wielkich jezior.
Jednakże w roku 1804 odstąpiła Hi
szpania swe prawa przez ugodę a w roku
1805 przysłano tu dotąd kapitana M. Pike
z małą komendą wojska, aby obiął kraj
w posiadanie angielskie. Kapitan posilną!
się, postępując ku źródłom Mississippi, aź
do jeziora Leech, zawarł układy z Indy
anami z szczepu Dakota i Chippewa i
zmusił handlarzy do uznaiv.a,-]:
2° rządu. Obrał on także miejsce dla for
tu Suelling, który przecież pobudowano
dopiero pomiędzy rokiem 1819 a 20.
Tymczasem traperzy i handlarze fu
ter, którym chodziło o to, aby Minnesota
jak najdłużej pozostawała wyłączną wła
snością dzikich, rozsiewaniem potwornych
wieści o tym kraju i dzikości jego miesz
kańców, odstraszali -/fc^lonistów od osie
dlania się w
m,
poinaJ^TiT
u
a
tem
I -LU
,y ]a
£!2Lk'er^va]i.
'3Ęm
mm
przód osiadło tutaj na ftirml
dzin szwajcarskich w okolicy,
niej stanęło miasto St. Paul.
toryum zostało zorganizowanej/
liczba ludności tylko 4.940 osi!
stępnych 8 latach ludność zii
powiększyła, aź w roku 18:37 pf&esTl
finansowe ^nowu powstrzymało kolói
cyą. Jednakże w roku 1858 przyy^a
stała Minnesota jako stan do Unii.
wói nowego stanu na "nowe napotkj
szkody, skoro w r. 18G1 wybuchła
domowa, a potem w roku nast
wstanie Indyan.
Mimo tej niepomyślnej okC
oraz faktu, że ani rząd stanowy, ani
mpanie kolejowe nie czyniły wiele]
ściągania przychodniów z Europy, jmol
kszała się liczba ludności stanu Minne^|
w zadziwiający sposób, jalfc następuj
dowodzą liczby:
9
to nieoóbl
f€fnppei
z
rach, z jagód, tudzie^^iół, 1
a^sprJcda-4
ją. Niektórzy majnJ&i farmy i jui }°sy^
są ucywilizowani.
Ludność biała
W naszem mieście
tylko 24 rodziny pol
tutaj już około 800
nicy polscy pochodzą po
części z Kaszub południowych, z
ugoskiej, borzyszkowskiej, bruskjej
czyńskiej, lipuskiej i wiejemy
wszyscy mówią jędr^m "arze^i^^1^
bskiem, ale każiy z nich du^za g&rnJr
prawy Polafe
pol°^"
w
ptuje
st-
stanu reprez
wszystkie cywilizować narody i ws:
kie wyznania religijne.
Kolonie i parafie polskie istnieją
St. Paul, Wilnie, Albercie, Silver Lgj
Minnesota Lake, Percham, Dułuth i
nonie.
laby by' \n\n Winona- Minn.
Subscription One year for America.
Six months
For Europe
Advertising: rates.
insertion one inch per year
On once
on insertion small line,
if inch
wiatach
potężnych niegdyś szczepów
Sioux i Winnebago-.
Inquiry searches