Ameryka., December 07, 1889, Image 2

About Ameryka. (Toledo, Ohio) 1889-1891

Image provided by: Ohio History Connection, Columbus, OH

                
2.
Tt
w y o z i w s i i 4
Pre mu ni o rata wynosi 10 centów
miesięcznie, albo $ 1. rocznie, opła
cając z góry* Należność można prze
syłać w znaczkach pocztowych, przez
Money Order, Express lub Bank Note,
pod adresem: E. P. Samberg, Law
Build i ny, Toledo, Ohio.
AGHNCI "AMERYKI,"
AriM,i:i'\, Minn.- A. I Rudnik,
AMKTKIMMM, N. Y. Frank Sanchta.
BKKKA,0. Jan Idzikowski.
BUKFAI.O, N. V. .Józef" IJpczyński.
CINCINNATI, O. Ed. Czerwiński.
DBN KU, -Henryk Narody.
DUNKI ii iv, N. V. And. Wicanowski.
DAYTON, O. .1, Baczenas.
Dukyica, A .1. Dombkowski.
ELLis, Wis. Antoni Omernik.
FHKMON I ). V. Chudziński.
Houtzuau:, Pa.' -Każ. Świtała.
MANSKIKI-I, O. A. Andres.
MT. PI.KASA NT, PA. .Ian W. Nowak.
Nanik OKK, PA. -Jan Osmański.
PiTTsitUKo, PA. Wł. Szewczuga.
ST HI'XNNS, MK II. .VI. Poial'ski.
WAYNK, MM II. B. Walczak.
WYANDOTTK, MICH. Boi. Kapcia.
E. I\ Samberg, wyilawra,
A. A.
Paryski, redaktor.
Jjiim liiiififhi'i, 7V//,
A'/Oą
TOLEDO, GRUDNIA
O.
7
18S9
N o A K 1 O K I Z E
Naród byłby bardzo modrym, gdy
by swą głupotę poznał.
Cierpienie nad wszystkiein włada,
Kto cierpi geniusz posiada.
Siła. wszech ludów porównać się
da, Lecz ginie, który małoo się dba.
Suiuolubstwo, wiara w posiadanie
z e oś e s n a w i k s z a o u z
kości.
Bogacząc społeczeństwo, prac u ją.
dla dobra ogółu w części sam o
siągasz z tego korzyść. Pracując zaś
a s w e o v k o o a o k a a s z i n
nych i siebie samego w części bo
wwe dzieci.
Łatwiej możemy się zabezpieczyć
od niebezpieczeństwa bałwanów
morskich, bo o tem wszyscy myśli
my. Ale od wyzyskiwaczy trudno
się uchronić, bo oni się w nas samych
ukrywają.
Państwo to jest ciało narodu. For
nia rządu to jest suknia do pokrycia
go. Nie zależy więc na tem jakie
stronnictwo dzierży ster rządu je
no na uczciwości urzędników.Wkaż
dem stronnictwie mogą być uczciwi
i podlecy, tak jak pod łachmanami i
bogatemi sukniami kryj się serca
dobre i złe.
Różnica pomiędzy pracowitym i
leniwym: Ojciec pewien miał kęs
chleba. Przybiegł do niego syn,któ
ry nie pracował i wyłudził chleb. Po
krótkiej chwili powrócił drugi syn
odpruci/ i rzecze: Jestem bardzo
głodny i spracowany. Czy byś mi.
ojcze, nie zechciał udzielić kawałka
chleba? Na co ojciec odpowiedział:
A kiedy już tu był starszy syn i je
mu oddałem, coin miał. Leniwi przez
wyzysk stają się kapitalistami,a pra
cowici robotnicy nędzę cierpią.
JULIUSZ SŁOWACKI wyrzekł:
Locz. /.akliniun: niech fcywi nic twiy umi/ioi,
I ]rswd narodem nioną oświaty kasiimU'c.
Znaczy to, że choć największe
nieszczęścia i prześladowania na nas
się walą, nie mamy rozpaczać, ale
pracować wytrwale, a krzewić prze
dewsżystkiem oświatę, t.j. znajomość
spraw ludzkich, dziejów i piśmien
nictwa. Jak światło fizyczne rozpę
dza ciemności, tak i światło ducho
wne uczyni dla nas pojętem to, co
"wydaje nam się niepojętein, lub nie
możebnem. Obowiązkiem tedy każ
dego człowieka jest krzewienie oś
wiaty zawsze i wszędzie.
Miłość i rozum.
Małżeństwo jest praktykowane
przez wielu, ale rozumiane przez kil
ku. Ożenić się łatwo, ale żyć szczęś
liwie, to wielkie zadanie. Mało jest
teraz panien lub kawalerów coby
szukali szczęścia w prawdziwej mi
łości, wzajenmem poszanowaniu
się nie wiele dziś dba panna o to,
a
by z dobrego charakteru podobał
je] się kawaler: Dla pieniędzy tylko
"kochają się" dziś. A że pieniądz
wyradza, co jest złe, co jest podłe",
co jest zbrodnicze, przeto też ma
my tak dużo rozwodów, a tak mało
szczęśliwych małżeństw.
Zapytałem raz mojego przyja,cielą
który żyje ze swą połowicą--jak mnie
małem bardzo szczęśliwie przez
UO lat, co on myśli o szczęściu mał
żeńskiem. Westchnął głęboko i
chwili zastanowienia się odrzekł:
""Ja myślę, że na sto małżeństw dziś za
bierany cli, jest zaledwie jedno praw
dziwie szczęśliwe." Wielce to mnie
przeraziło. Posądziłem swego przy
jaciela o przesadę, ale spokojny się
nie czułem i poszedłem innych zna
jomych mych wypytać się co myślą
O "szczęściu małżeńskiem."
O, jeżeliby miało być prawdą! to
jakżeż żałować trzeba tych co się
pożenili, nie rozpoznawszy wprzód
charakteru swych "wy branych." Naj
mniejszą bowiem liczbę małżeństw
nieszczęśliwych obliczano mi 90 na
100, czyli z 10 małżeństw jest tylko
jedno szczęśliwe. Czy więc można
rezykować na małżeństwie bez do
brego zastanowienia się? bez wyba
dania wprzódy jakie kroki trze
baby przedsięwziąć, aby być owym
jednym z dziesięciu? Przypuśćmy
nawet, że liczba nieszczęśliwych
małżeństw jest wielce przesadzoną.
Weźmy tylko przeciętną liczbę, że
na każde trzy małżeństwa jedno jest
szczęśliwe. (Myślę jednak, iż ci co
się połączyli ślubami w Starym Kra
ju są przeważnie ważyscy szczęśliwi
ale mówię tu o małżeństwach za
wieranych w Ameryce). Czyż nawet
wtedy, kiedy z trzech małżeństw je
dno zaledwie może być szczęśliwe
można bez głębokiego zastanowie
nia się wstępować w stan małżeński?
Nie. Trzeba się zastanowić nad tein
dobrze, i zastanawiać się nad tem
długo.
Jeżeli chcemy rozpocząć jaki han
del, jakie przedsiębiorstwo, to bacz
ną zwracamy uwagę na innych, któ
rzy w tein już mieli praktykę. Teni
bardziej jeżeli w przedsiębiorstwie
sobie obratiein, widzimy tak dużo
bankructw, to powinniśmy ostrożnie
zastanowić się nad każdym krokiem,
który zamierzamy uczynić.
Wyjątki są dla wszystkiego. By
wa też, że szczęśliwymi są i ci co się
pobierą po krótkiej znajomości. Cza
sami żona jest starszą od męża i mą
drzejszą, a jednak życie małżeńskie
może być szczęśliwe ale to są tyl
ko rzadkie wyjątki. N ajszezęś
liwszemi są małżeństwa te, które za
warte zostały z namysłem.
Kto chce być szczęśliwym w mał
żeństwie, to nie powinien łudzić się
jedynie uczuciem miłosnem, ale głó
wnie rotuatifiit się zastanawiać nad
wszystkiein. Nic żeń się aby mieć
kobietę, ale żonę i nierozłączną przy
jaciółkę. Nie wychodź za mąż jedy
nie dla tego, aby ci mąż dawał u
trzymanie i był twojem niewolni
kiem. Weź przynajmniej rok czasu
na rozpoznanie charakteru narzeczo
nej albo narzeczonego.
Młodzi powinni pamiętać, aby ró
wii' sobie byli stanowiskiem w spe
łeezeństwic, wychowaniem, edula
eyą i przedewszystkiem reputacyą.
Jeżed ma już być różnica stanu, to
niech mężczyzna będzie na wyższem
stanowisku, a nie kobieta, bo żadna
żona nie będzie kochać swego
męża, jeżeli go nie będzie szano
wać i poważać. Kobieta nie może
kochać mężczyzny, którego za niż
szego od siebie uwiit.
Oboje narzeczeni powinni należeć
do jednej religii i narodowości, po
winni mieć jednakowy smak, upodo
banie i t.d. Ho jakżesz może istnieć
zgoda tam, gdzie jedno idzie do jed
nego kościoła, a drugie do drugie
go? Wyznając jednę religię, niena
widzimy drugą jakżesz więe mo
żemy kochać osobę, która wyznaje
zasady przez nas znienawidzone?
Tak samo z narodowością, a bez sty
czności z niemi nigdy się nie obę
dzie. Zona nie będzie nigdy konten
la, jeżeli nie będzie rozumieć, tego o
ezem mąż mówi. Tylko ludzie wy
soko wykształceni, z zasadami kos
inopolityezuemi, mogą związek mał
żeński wspólnie zawierać, nie zwa
żając na narodowość.
Narzeczeni powinni, przed zarę
czeniem jeszcze, dobrze wybadać
cha rak tera wzajemnie, co lubią, a
czego nie. Przy spotkaniu się i na
przechadzkach, narzeczeni powinni
badaćswe charaktera. Oto najlepiej
jest zadawać sobie wzajemnie nastę
pujące pytania, a na każde z pytań
żądać po dwadzieścia odpowiedzi:
1. Co sobie przed ślubem wymó
wisz? (Niech najprzód panna da 20
odpowiedzi, a potem kawaler).
2. Couważaszzaprawdziwe szczęś
cie? Czego ci brakuje do zupeł
nego szczęścia?
3. Co lubisz największą pasyą?
4. O ezem myślisz w samotności?
5. Czego sobie najbardziej ży
czysz?
0. Kto ciebie kocha? (20 odpo
wiedzi.)
7. Kogo ty kochasz? (20 odpo
wiedzi.)
8. Co będziesz robić na starość?
9. Kiedy wyjdziesz ża mąż? (i dla
czego?)
10. Jakiego mieć będziesz męża
(żonę?)
11. Czego nie lubisz?
12. Jakiego jesteś usposobienia?
13. Co ci jest najprzykrzejsze?
14. Czego nienawidzisz?
15. Jakie książki lubisz czytać?
16. W jakim domu chciałabyś
tnuszkać?
17. Jaką pozycyę mąż twój po
winienby zajmować, abyś go kocha
ła?
I wiele innych podobnych pytań
można sobie zadawać. Dla niektó
rych ludzi wydawać się może będą
śmiesznemi te pytania, ale dla roz
sądnych, dla tych co się zechcą nad
niemi cokolwiek zastanowić nic w
nich śmiesznego nie ma. Są to tyl
ko pytania: "Czy tędy droga do
szczęścia?"
W następnym numerze pomówię
więcej o tej kwesty i.
o 1 i y k a i a
A E Y K A O E O, OHIO, 7 RUDNIA, 188 9.
Rozmaitości.
Prześladowanie Izraelitów.
Prześladowanie żydów i to w ostrej
bardzo formie, pokazuje się, nie
wszędzie jeszcze wyszło z mody.
Oto, co donoszą z Bagdadu w pry
watnym liście: "Gdyśmy po usta
niu cholery, która nas z miasta wy
pędziła, powracali do Bagdadu, w
drodze zmarł rabin nasz, Apala So
meth.Zuwagi, iż nie wolno namzmar
łych na zwyczajnych cmentarzach
chować, uprosiliśmy sobie zezwolenie
gubernatora, Mustafy Osim paszę,na
złożenie zwłok w pobliżu prawego
brzegu Tigru, w miejscu pielgrzym
kami żydów uświcczonein. Gdyśmy
się jednak do pogrzebu zabierali,
wystąpił przeciw nam przełożony
jednej z pobliskich gmin mahome
tańskich ze swoimi ludźmi, uzbrojo
nymi w miecze, wzbraniając dopeł
nienia obrzędu. Dowodził
011,
iż na
miejscu pielgrzymek leży pochowa
ny pewien muzułmański święty, pod
czas kiedy my uważaliśmy je od wie
ków za grobowisko jednego z pro
roków żydowskich. W końcu przy
szło do walki, w której napastników
odparliśmy szczęśliwie, poczeni po
chowaliśmy zwłoki rabina. Następ
nego dnia wnieśliśmy do gubernato
ra skargę na uczynioną nam napaść i
gwałt, na co przełożony gminy odpo
wiedział kłamliwem zeznaniem, że
to my byliśmy burzycielami spokoju.
Wtedy to pasza uwięził rabinów na
szych, a przeciw ludowi wysłał kon
nicę, która każdego spotkanego
11a
ulicach żyda trak o wała., przywiązując
niektórych do ogonów końskich i
wlekąc ich po mieście. Rozzuchwa
lone! pospólstwo nadomiar zgrozy
rzuciło się rabować domy nasze.
Wobec podobnego zachowania się
mahometan, około 70ciu żydów pod
pisałosię na. telegralicznein wezwaniu
0 pomoc, wysłanem do Konstantyno
pola, o ezem, gdy się dowiedział gu
bernator, wszystkich 70-ciu uwięzić
kazał." Nie ma co mówić, ładne
stosunki!
11
i e Król
Jerzy Tupu, panujący nad wyspami
Tonga, w Polinezji, wielkim jest
zwolnnikieni muzyki i tańca. Mo
narcha ten, liczący dziś 95 wiosen,
polecił Karolowi Schmitt, nauczy
cielowi muzyki, zamieszkałemu w
Sucklandzie, w Nowej Zelandji, na
pisanie hymnu narodowego tongaj
skiego. Jerzy Tupu wydał nadto
rozkaz, aby młodzież w jego państwie
uczyła się tańca. Ostatnie to roz
porządzenie króla wywołało ostry
zatarg jego z długoletnim ministrem
swoim, j. ekscelencją niisjonarzem
kaznodzieją a rzeczywistym władcą
Tongu, przewielebnym Shirley W.
Bakerem. Na jednein z kazań
swoich, lnianych w obecności króla.
Backer Potępił gwałtownie tak mu
zykę, jak i taniec, mianując je wy
mysłem piekielnym. Wystąpieniem
powyższem do najwyższego stopnia
rozgniewany król porwał się wśród
kazania wyszedł otoczony świtą, a za
nim podążyła młodzież w pląsach.
z k a arty s k a. W Pa­
ryżu urządziła sobie pracownię ma
larską panna Aimee llapin, rodem z
Locie, kanton Neuchatel. Artystka
od urodzcv.la pozbawiona rąk, posłu
guje się jedynie nogami. Gdy była
jeszcze dzieckiem, pewnego razu zas
tała ją matka w ogrodzie zajętą ob
rywaniem kwiatów i obskubywaniem
pojedynczych listków. Fakt ten spo
wodował staranniejsze zajęcie się
nad wydoskonaleniem nóg dziecka,
które z czasem doszły do tej giętkości
1 wprawy, że, poświęciwszy się ma
larstwu i rysunkom, jako potrecistka,
wcale niezłe ma w Paryżu utrzyma
nie. Podziwienia godną rzeczą ma
być jej biegłość w chwytaniu ołów
ka lub kredki pomiędzy dwa wielkie
palce prawej nogi prowadzenie ich
pó napiętym na stalugach papierze.
Podobieństwa chwyta przytem szyb
ko i dokładnie.
Wykopał i s k a W Rzymie w
pierwszych dniach b. m., w nowej
dzielnicy, zwanej Prati di Castello,
koło zamku św. Anioła, kopiąc na
podwaliny nowej kamienicy, znale
ziono przepyszny sarkofag z czasów
Serwjusza Tulljusa, króla Rzymu,
tak wybornie zachowany i wcale
nieuszkodzony, że zdawał się być
zakopanym dopiero od kilkudziesię
ciu lat.—Zresztą niszczenie dawne
go, a budowanie nowego Rzymu na
wzór Berlina i Wiednia sprowadza
archeologiczne odkrycia bez liku.
Na placu Mastai za Yybrem znale
ziono marmurową grupę, wyobraża
jącą lubieżnego Satyra, który porwał
w objęcia i namiętnie całuje śliczną,
młodziutką, wyrywającą się nimfę.
Grupa ta jest artystycznem zjawi
skiem, arcydziełem greckiego dłuta,
jeżeli nie przywiezionem z podbitej
Hellady z jej na jeelniejszemi łupa
mi przez hetmanów rzymskich, tedy
stworzonem niewątpliwie przez jed
nego z greckich artystów z wieku
Antoninów, co w Rzymie zamieszki
wali.—Na via Portuense w Transte
werze odgrzebano starożytną kaplicę
(aedicula,) poświęconą Herkulesowi,
z jego posągiem z piaskowca i kilko
ma ołtarzami (arae) na cześć półboż
ka. Tuż obok znalazło rę siedmioro
archaicznych popiersi bóstw czy bo
haterów, przedziwnie zachowanych,
i drogocenny złoty naszyjnik, wysa
dzany perłami.
Przeciw nudom.
i a s u s z n o
Bolterski "Say, ta maszyna, tó
humbug, ja już pięć pięcio-centó
wek wpuściłem do spustu i nic nie
dostałem!"
Właściciel spustu "Uzy pan
czytałeś te drukowaną kartsę na
maszynce?"
Bolterski "Nie."
Właściciel "To natychmiast
przeczytaj."
Bolterski (czyta): "Wpuść p:ęć
centów do spustu i przekonaj się, że
jeszcze wszyscy głupcy nie poumie
rali."
Z y i a z i e i
Mały Józio klęczał przy łóżku i
mówił pacierz, a siostrzyczka jego
przy nim siedziała i zamiast go słu
chać czy mówi dobrze, łechta go w
pięty. Gdy już dłużej tego nie mógł
wytrzymać, zawołał:
"Proszę Cię, Boże, przebacz mi,
jeżeli przerwę pacierz i wygarbuje
skórę Jadwidze."
S z z i e i a k a
Pijak "Ale, co pan mówisz, pi
jacy nie są tacy źli jak ich opisują.
Mają oni także szczęście."
Słuchacz "A z czego to pan
wnosisz?"
Pijak "Naprzykładpijaka szczę
ście. Ja raz gdy byłem pod wpły
wem trunku, przyszedłem w nocy
do domu, gdzie czekała żona moja z
miotłą i gdy zapukałem do drzwi,
zepchnęła mnie z drugiego piętra ze
schodów, ale się wcale nie potłuk
łem, a gdybym trzeźwym był, już
byni dziś nie żył."
Słuchacz "Mylisz się pan, gdy
byś był trzeźwym, nie zepchnęła by
cię żona ze schodów."
S z z i w y a o n e k
"Teraz pani powiadasz, że zawsze
mężowi byłaś wierną, miłowałaś go i
nie ma on przyczyny do narzeka
nia?" zapytał się pewien adwokat
kobiety, która stawiała opozycyę
przeciw rozwodowi, o który mąż się
starał w sądzie.
"Tak jest, jeszcze raz to samo po
wtarzani," brzmiała odpowiedź.
"Pani nigdy nie rzucałaś za nim
kawałami drzewa i nigdy go nie ob
lewałaś gorącą wodą?"
"O, ja niewiem, może raz, lub dwa,
ale to tylko z żartów."
"Oh! I pani także żartowałaś, gdj"
go po całym domu goniłaś z rozpa
lonem żelazem?"
"Tak jest, i on o tem sam dobrze
wie."
"Nie zaszyłaś go raz pani wieczo
rem w pierzyny i później obijałaś
wielkim kijem?"'
"No, wyobraź sobie pan, człowiek
stara się o rozwód od żony, która go
tak serdecznie miłuje, za taki nie
winny żarcik!"
"To pani także to zwiesz żartem?
A czy to też był żarcik miłosny, gdy
go pani do piwnicy ze schodów ze
pchnęłaś i później za nim żelazami
do prasowania bielizny rzucałaś?"
"Ma się rozumieć. Ja już mam ta
ką żartobliwą naturę."
"Spewnością. Był to także zapew
ne żart, gdy go pani do kurnika wy
pędziłaś spać, gdy ciepłomierz pod
zerem wskazywał, nieprawda?"
"No, widzisz pan, o wszystkich
moich żarcikach już panu opowie
dział. Ja zaraz z początku wiedzia
łam, że nie mógł on żartów znosić."
"Jeszcze kilka takich żartów
1110-
głyby go zamęczyć."
Sędzia także był tego zdania i wy
dał dekret rozwodowy.
Gdy już było po wszystkiemu,
wierna i miłująca połowica rzekła:
"Nie mogę sobie wyobrazić, aby sąd
pozwolił na rozwód mężowi od swej
żony, miłującej go tak serdecznie, za
takie głupstwa.... Nie ma tu wca
le prawa."
W u z e u m.
Farmer Siewski (do żywego szkie
letu w muzeum) Jak się masz!
Kto jesteś? Spewnością tu nie pra
cujesz?"
Szkielet "Mnie tu okazują za
pieniądze."
Siewski "Weil, mój przyjacie
lu, ty bardzo dobrze nie wyglądasz.
Gdybym ja był tobą, zaraz bym so
bie inne miejsce do stołowania po
szukał."
S ił a a n a y z u
Piotr Davis, pewien ateista w Du
buque, tak dalece sobie postąpił, że
się założył o $50 z innym obywate
lem,że nawet takie miasto nie istnia
ło jak Jeruzalem. Naturalnie, że
przegrał, ale pieniędzy nie chciał
dać, chociaż mu udowodniono fakta
mi i nareszcie dostał się do kozy.
Tam zaprzysiągł, że już się więcej z
nikiem nie będzie zakładał.
u w e n a e w n e o a z u
cała nieomal ludność Jeny zgroma
dziła się
11a
placu targowym, dając
oznaki niezmiernego podziwu. "Co
się to stało?" zapytał ktoś z prze
jezdnych. "Jakto, co się stało?" by
ła odpowiedź. Oto w tej chwili stu
dent X. 20-markówkę zaniósł do ka
sy oszczędności.
U a y a s a e z e e a
w poprzek całą Amerykę i to darmo,
przyznać należy, jest nienajłatwiej
szem zadaniem. Dokazał tego pewien
amerykanin, zwalczając wszelkie
trudności, napotykane na drodze.
Między innemi jako nieposiadające
go biletu, 180 razy wśród drogi
wyrzuoano go z pociągów.
Z Polski.
K a k w 1 5 i s o a a 1 8 8 9
Niemiła niespodzianka spotkała
dzienniki krakowskie. Z powodu
rozpoczęcia w Wadowicach głośnego
procesu ajentów emigracyjnych przy
gotowano obszerne streszczenia ol
brzymiego (50 arkuszy druku w wiel
kiej ósemce) aktu oskarżenia i stresz
czenie to miało być dziś doręczone
do pism, jako nadzwyczajny dodatek.
Tymczasem prokurator ja, jako urząd
prasowy,zawiadomiła, iż z aktu oskar
żenia tyle tylko może być podane
do wiadomości, ile na rozprawie w
Wadowicach odczytane zostanie da
nego dnia, a ponieważ sam akt czy
tany być musi dni kilka, więc przy
gotowane nadzwyc
zajne
dodatki na
nic się nie przydadzą, treść zaś
aktu podawana być musi w tekście
pism i tylko do punktu, w któ
rym w Wadowicach doszło czy
tanie tego aktu. Publiczność tutej
sza nie zna tego rodzaju zarządzeń i
pisać o nich nic wolno dziennikom
pod grozą konfiskaty. Takie
same
zakazy odbierały już pisma w lecie
r. b., kiedy starały się przedmiotowo
rozpatrywać kwestję emigracji. Z
góry dano znać, iż w tym kierunku
artykuły podlegać będą konfiskacia
i naturalnie dzienniki zamilkły, a
skłonna do nieuzasadnionych podej
rzeń publiczność w zgodnem milcze
niu wszystkich organów prasy dopa
trywała się i dopatruje dotąd całkiem
innych, otwarcie mówiąc, ubliżają
cych pobudek. Na temat wolności
prasy w Galicji wiele w ogóle dało
by się powiedzieć, osobliwie zaś cie
kawe byłyby fakta z historji dzienni
karstwa w samej stolicy kraju, we
Lwowie.
N o w a k s k a Z a zł o w a w
Galicji, donoszą, iż nową klęską na
wiedzona została okolica, spustoszo
na w przeszłym roku przez myszy
polne. Wskutek ciepłej i wilgotnej
jesieni obecnie niszczą zasiewy
"brużniaki" (gąsienice chrabąszcza),
kt re szczególnie na nizinach poja
wiły się w nieprzeliczonych masach.
Gąsienice te podgryzają korzonki
ozimin, czyniąc tym sposobem na
niwach ogromne spustoszenia, więk
sze nawet niż w ubiegłym roku my
szy Rolnicy zmuszeni są panownie
zasewać te "łysiny" kupowanem na
sieniem, gdyż wskutek ogólnego
nieurodzaju własnych zasobów cał
kiem już nie posiadają. Za broną
wywłóczy się tych białawych szko
dników zazwyczaj takie mnóstwo,
iż całe pola wyglądają, jak zasiane
kukurydzą. Włościanie z rozpaczą
oczekują mrozów, które mogą być,
według ich zdania, jedynem zbawie
niem od tej dotkliwej klęski.
K a a s o y k o e o w e S a
wozdanie urzędowe niemieckich ko
lei zaznacza, iż we wrześniu r. b.
wydarzyło się w całem państwie: 8
wykolejeń pociągów wśród drogi,
15 wykolejeń i 22 zderzeń pociągów
na stacjach, nadto 200 wypadków
drobniejszych, jak: przejechania po
jedynczych osób, ognie w pociągach
i t. p. W katastrofach powyższych
uległo skaleczeniu 208 pasażerów i
42 urzędników kolejowych, ciężko
zaś 124.
51) ROCZNICA.
Obchód Powstania Listopadowego
w Milwaukee.
(Korespondencya Ameryki.)
MILWAUKEE, Wi3., 2go grudnia,
1889. Sala Gwardyi Kościuszki
była przepełnioną publicznością pol
ską wczoraj, tak jak nigdy jeszcze
nie była. Z tego najlepszy dowód,
że patryotyzm nie wygasza z serc,
a owszem rozkrzewia się pomiędzy
ludem....
Pan M. Kucera był wybrany pre
zydującym obchodu, a pan Michał
Kruszka, wydawca Kuryera Pol
skiego, sekretarzem.
Pan Kucera był pierwszym mów
cą, ale nic nowego nie powiedział,
tylko sklepane stare frazesa. Towa
rzystwo "Harmonia" odśpiewało dos
konale "Pieśń o Ziemi Naszej," W.
Pola. Potem wystąpił na mównicę
dr. N. Ruszczyński, który poruszył
sprawy narodowe z dobrą znajomoś
cią hi story i i usposobienia ludu pol
skiego. Dla braku miejsca, nie mo
gę mowy tej podać, a zresztą mam
nadzieję, że miejscowe gazety treść
jej przynajmniej opublikują. Igna
cy Słupecki, ów niefortunny prawo
dawca, był także mówcą. .. ale tą
razą nie uciekł. On sam wie najle
piej co powiedział.... oj—ej!
Na zakończenie obchodu przed
stawiono żywy obraz "Polska w Kai
danaefi."
O, nie! Zapomniałbym do szczętu!
Na zakończenie pokazano zalety....
niewstrzemięźliwców nu i basta!
Gtoido.
u a a a a W y n i a
odlano w Bourges armatę po
mysłu pułkownika Nirondard'a, któ
rej długość wynosi ani mniej ani
więcej, jak 11.2 metrów. Próby z
niepomiernie długą armatą odbyć"się
mają w Calais.
a u a O a w u z o n a i
wymowna Ara, zdechła, a pokój
owiec
Bazzini, co się do jej końca niedbal
stwem przyczynił, utracił miejsce.
Była ona najmilszą rezrywką Ojca
św. Skoro się Papież pokazywał,
Ara zaraz wołała: "Santo Padrel"
Nowiny z Ameryki.
George Peacock, zamieszkały w
Hazleton, Pa., został zabity przez
eksplozyę kotła.
A. R. Woodson, rządowy kolektor
miasta Richmond, Va., oszukał ie na
45,000 doi.
Od Igo listopada do tego czasu,
dług Stanów Zjednoczonych zmniej
szył się o $4,000,000.
Robotnicy przy topieniu żelaza w
Harrisburg, Pa., otrzymali podwyż
kę z $3.75 na $4.00 dziennie.
W Providence, R. I., zderzył się
pociąg pasażerski z frachtowym,przy
czeni maszynista pierwszego natych
miast został zabity,
a maszA
iiista
drugiego i dwaj palacze odnieśli
bardzo niebezpieczne rany. Oprócz
tych, nikt więcej nie poniósł żadne
go uszkodzenia.
Około lOtej godz. wieczorem w
sobotę przeszłą, ogień wybuchł na
trzecim piętrze budynku gazety
dziennej Tribune w Minneapolis,
Minn., i cały został zniszczony. Przy
puszczają, że jedenaście osób utraci
łożycie i 25 zostało mniej więcej
pokaleczonych. Strata wynosi $250,
000, a asekuracya $125,000.
Lynn, Mass., gród obuwia, został
dnia 27go listopada nawiedzony naj
większym pożarem, jaki się tylko
tam srożył od założenia tej mie jsco
wości. W stanach nowoangielskich
były dwa tylko pożary zgubniejsze,
tj. pożar w Bostonie w r. 1872, któ
ry narobił szkody na $100,000,000 i
pożar w Portland w r. 1866, który
pociągnął za sobą stratę w wysokoś
ci $12,000,000. Strata Lynn'u wyno
si około $10,000,000.
Wielkie pożary zdają się być na
porządku dziennym. Boston, Mass.,
które w roku 1872 było nawiedzone
pożarem, stało się znów po części o
łiarą tegoż. Strata wynosi przeszło
$5,000,000. Siedmiu strażaków zo
stało niebezpiecznie pokaleczonych
lub poparzonych. Przyczyną ogńia
był za silny prąd. elektryczny. Dru
ty "Boston Time Co." jakimś sposo
bem przyszły w styczność z drutami
towarzystwa elektrycznego światła a
ponieważ są słabszemi od tychże,
musiały się spalić czyli raczej stopić
przyczem się zapafiły inne przed
mioty i z czasem płomienie rozsze
rzyły się na kilka kwadratów do
mów. Nieszczęście dotknęło boga
tych tylko ludzi.
W Pittstown, Pa., niejakiś Jan
Kindarosz zakochał się w żonie Jana
Chana i wspólnie z nią obmyślił, aby
ostatniego usunąć z drogi "szczęś
cia." Dała mu więc żona najprzód
trucizny, ale ta wprowadziła go tyl
ko w konwulsyjne bóle nie znisz
czyła jednak życia. Przebiegła poło
wica, zacofana ungarka, czy też
Sło­
waczka, aby uniknąć kary, rozniosła
pogłoskę, że mąż jej przeklinał Bo
ga i za to "bluźnierstwo," jak
mówiła, a o 11 y został parali
żem. Ciemna ludność słowacka u
wierzyła w ten "cud." Ale w kilka
dni później ciało JanaChan znalezio
no martwe wiszące na powrozie.
Chciano znów wygłosić, że djabeł
go powiesił i zabrał jako swego, ale
rewizor pośmiertny skonstatował, że
przed śmiercią Clian się bronił, a
sznur został mu przemocą na szyje
założony i pociągnięto go za nogi
następnie, aby zadusić. Niewątpli
wie morderstwa dopuściła się zmyśl
na połowica wraz z Kindaroszem,
którzy też zostali aresztowani. Fa
natyczna ludność jednak jeszcze nie
przestała wierzyć, że Bóg pokazał
"cud" na Chanie. Co za ciemnota!
Z Detroit nam donoszą: "Gwiaz
da" już kona. Skupiński jest dobry
człowiek, ale nie "byznesista" i nie
może sobie dać rady jest
011
bardzo
łatwowierny i stał się ofiarą oszusta
Topolskiego. Sani o wydawnictwie
gazety nie ma pojęcia. "Gwiazda"
już bodaj pięciu redaktorów miała,
ale co Paryski zbudował,to oni zruj
nowali. Teraz jest redaktorem jakiś
llzeszotarski, który był zecerem u
"W iarusa," ale nie zna dostatecznie
polskiej gramatyki, aby choć być
korektorem. Topolski alias Linde,
który oszukał Paryskiego w Toledo,
kłamstwem i oszczerstwem bezczel
nem zyskał sobie zaufanie, a na
reszcie pokolektował pieniądze od
abonentów i uciekł do Kanady— bo
przewidział upadek Gwiazdy i dłu
żej przy itfej pracować nie chciał.
Panowie Gebhard nie chcą mieć nic
więcej do czynienia z wydawnic
twem i radzi by czcionki zlicytować.
Niejakiś Chocky obiecuje dać pie
niędzy Skupińskiemu na prowadze
nie wydawnictwa dalej, ale wątpię
czy to przyjdzie do skutku."
BRIGHTON, la., 14 List. 1889.
"Amerykę" uznaje za najlepszą ga
zetę w Stanach Zjed. Prenumero
wałem dużo gazet polskich i nie
mieckich, ale żadna mi się tak nie
podobała jak Ameryka. Alex. JSor
kowski.
'89. Po­
syłam roczną prenumeratę na Ame
rykę, która mi się bardzo podoba po
nieważ każdemu prawdę mówi i jest
w dobrym stylu pisana. A. Lewan
dowski. \n\n THE WEEKLY AM ERICA
BY E- IF". SAMBERG,
F/AW Bi n.biNt TOLEDO, ().
Subscription, $ 1 per year.
BROAD FORD, 12 List.